< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/contingentar

contingentar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
contingentar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   contingento [kon.tiŋˈxen.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  contingentas
 contingentás		 [kon.tiŋˈxen.tas]
[kon.tiŋ.xenˈtas]
(él/ella/Ud.)   contingenta [kon.tiŋˈxen.ta]
(nosostros-as)   contingentamos [kon.tiŋ.xenˈta.mos]
(vosostros-as/os)   contingentáis [kon.tiŋ.xenˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentan [kon.tiŋˈxen.tan]
Passé composé
(yo)   he contingentado [e kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   has contingentado [as kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha contingentado [a kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos contingentado [ˈe.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis contingentado [a.ˈβejs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han contingentado [an kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   contingentaba [kon.tiŋ.xenˈta.βa]
(tú/vos)   contingentabas [kon.tiŋ.xenˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   contingentaba [kon.tiŋ.xenˈta.βa]
(nosostros-as)   contingentábamos [kon.tiŋ.xenˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   contingentabais [kon.tiŋ.xenˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentaban [kon.tiŋ.xenˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había contingentado [a.ˈβi.a kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   habías contingentado [a.ˈβi.as kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había contingentado [a.ˈβi.a kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos contingentado [a.ˈβi.a.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais contingentado [a.ˈβi.ajs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían contingentado [a.ˈβi.an kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   contingenté [kon.tiŋ.xenˈte]
(tú/vos)   contingentaste [kon.tiŋ.xenˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   contingentó [kon.tiŋ.xenˈto]
(nosostros-as)   contingentamos [kon.tiŋ.xenˈta.mos]
(vosostros-as/os)   contingentasteis [kon.tiŋ.xenˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentaron [kon.tiŋ.xenˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube contingentado [ˈu.βe kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste contingentado [u.ˈβi.ste kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo contingentado [ˈu.βo kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos contingentado [u.ˈβi.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis contingentado [u.ˈβi.stejs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron contingentado [u.ˈβje.ɾon kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   contingentaré [kon.tiŋ.xen.taˈɾe]
(tú/vos)   contingentarás [kon.tiŋ.xen.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   contingentará [kon.tiŋ.xen.taˈɾa]
(nosostros-as)   contingentaremos [kon.tiŋ.xen.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   contingentaréis [kon.tiŋ.xen.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentarán [kon.tiŋ.xen.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré contingentado [a.ˈβɾe kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás contingentado [a.ˈβɾas kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá contingentado [a.ˈβɾa kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos contingentado [a.ˈβɾe.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis contingentado [a.ˈβɾejs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán contingentado [a.ˈβɾan kon.tiŋ.xenˈta.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   contingentaría [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.a]
(tú/vos)   contingentarías [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   contingentaría [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   contingentaríamos [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   contingentaríais [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentarían [kon.tiŋ.xen.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría contingentado [a.ˈβɾi.a kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías contingentado [a.ˈβɾi.as kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría contingentado [a.ˈβɾi.a kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos contingentado [a.ˈβɾi.a.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais contingentado [a.ˈβɾi.ajs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían contingentado [a.ˈβɾi.an kon.tiŋ.xenˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   contingente [kon.tiŋ.ˈxen.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  contingentes
 contingentés		 [kon.tiŋ.ˈxen.tes]
[kon.tiŋ.xenˈtes]
(él/ella/Ud.)   contingente [kon.tiŋ.ˈxen.te]
(nosostros-as)   contingentemos [kon.tiŋ.xenˈte.mos]
(vosostros-as/os)   contingentéis [kon.tiŋ.xenˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingenten [kon.tiŋ.ˈxen.ten]
Passé composé
(yo)   haya contingentado [ˈa.ja kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas contingentado
 hayás contingentado		 [ˈa.jas kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
[a.ˈjas kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya contingentado [ˈa.ja kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos contingentado [a.ˈja.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis contingentado [a.ˈjajs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan contingentado [ˈa.jan kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   contingentara [kon.tiŋ.xenˈta.ɾa]
(tú/vos)   contingentaras [kon.tiŋ.xenˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   contingentara [kon.tiŋ.xenˈta.ɾa]
(nosostros-as)   contingentáramos [kon.tiŋ.xenˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   contingentarais [kon.tiŋ.xenˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentaran [kon.tiŋ.xenˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera contingentado [u.ˈβje.ɾa kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras contingentado [u.ˈβje.ɾas kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera contingentado [u.ˈβje.ɾa kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos contingentado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais contingentado [u.ˈβje.ɾajs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran contingentado [u.ˈβje.ɾan kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   contingentase [kon.tiŋ.xenˈta.se]
(tú/vos)   contingentases [kon.tiŋ.xenˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   contingentase [kon.tiŋ.xenˈta.se]
(nosostros-as)   contingentásemos [kon.tiŋ.xenˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   contingentaseis [kon.tiŋ.xenˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentasen [kon.tiŋ.xenˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese contingentado [u.ˈβje.se kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses contingentado [u.ˈβje.ses kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese contingentado [u.ˈβje.se kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos contingentado [u.ˈβje.se.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis contingentado [u.ˈβje.sejs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen contingentado [u.ˈβje.sen kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
Futur
(yo)   contingentare [kon.tiŋ.xenˈta.ɾe]
(tú/vos)   contingentares [kon.tiŋ.xenˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   contingentare [kon.tiŋ.xenˈta.ɾe]
(nosostros-as)   contingentáremos [kon.tiŋ.xenˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   contingentareis [kon.tiŋ.xenˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   contingentaren [kon.tiŋ.xenˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere contingentado [u.ˈβje.ɾe kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres contingentado [u.ˈβje.ɾes kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere contingentado [u.ˈβje.ɾe kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos contingentado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis contingentado [u.ˈβje.ɾejs kon.tiŋ.xenˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren contingentado [u.ˈβje.ɾen kon.tiŋ.xenˈta.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  contingenta
 contingentá		 [kon.tiŋˈxen.ta]
[kon.tiŋ.xenˈta]
(usted)   contingente [kon.tiŋˈxen.te]
(nosostros-as)   contingentemos [kon.tiŋ.xenˈte.mos]
(vosostros-as)   contingentad [kon.tiŋ.xenˈtað]
(ustedes)   contingenten [kon.tiŋˈxen.ten]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.