< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/jalar

Conjugaison en espagnol
jalar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

jalar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   jalo [ˈxa.lo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  jalas
 jalás		 [ˈxa.las]
[xaˈlas]
(él/ella/Ud.)   jala [ˈxa.la]
(nosostros-as)   jalamos [xaˈla.mos]
(vosostros-as/os)   jaláis [xaˈlai̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalan [ˈxa.lan]
Passé composé
(yo)   he jalado [e xaˈla.ðo]
(tú/vos)   has jalado [as xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha jalado [a xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hemos jalado [ˈe.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis jalado [a.ˈβejs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han jalado [an xaˈla.ðo]
Imparfait
(yo)   jalaba [xaˈla.βa]
(tú/vos)   jalabas [xaˈla.βas]
(él/ella/Ud.)   jalaba [xaˈla.βa]
(nosostros-as)   jalábamos [xaˈla.βa.mos]
(vosostros-as/os)   jalabais [xaˈla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalaban [xaˈla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había jalado [a.ˈβi.a xaˈla.ðo]
(tú/vos)   habías jalado [a.ˈβi.as xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   había jalado [a.ˈβi.a xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos jalado [a.ˈβi.a.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais jalado [a.ˈβi.ajs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían jalado [a.ˈβi.an xaˈla.ðo]
Passé simple
(yo)   jalé [xaˈle]
(tú/vos)   jalaste [xaˈlas.te]
(él/ella/Ud.)   jaló [xaˈlo]
(nosostros-as)   jalamos [xaˈla.mos]
(vosostros-as/os)   jalasteis [xaˈlas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalaron [xaˈla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube jalado [ˈu.βe xaˈla.ðo]
(tú/vos)   hubiste jalado [u.ˈβi.ste xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo jalado [ˈu.βo xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos jalado [u.ˈβi.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis jalado [u.ˈβi.stejs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron jalado [u.ˈβje.ɾon xaˈla.ðo]
Futur simple
(yo)   jalaré [xa.laˈɾe]
(tú/vos)   jalarás [xa.laˈɾas]
(él/ella/Ud.)   jalará [xa.laˈɾa]
(nosostros-as)   jalaremos [xa.laˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   jalaréis [xa.laˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalarán [xa.laˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré jalado [a.ˈβɾe xaˈla.ðo]
(tú/vos)   habrás jalado [a.ˈβɾas xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá jalado [a.ˈβɾa xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   habremos jalado [a.ˈβɾe.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis jalado [a.ˈβɾejs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán jalado [a.ˈβɾan xaˈla.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   jalaría [xa.laˈɾi.a]
(tú/vos)   jalarías [xa.laˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   jalaría [xa.laˈɾi.a]
(nosostros-as)   jalaríamos [xa.laˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   jalaríais [xa.laˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalarían [xa.laˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría jalado [a.ˈβɾi.a xaˈla.ðo]
(tú/vos)   habrías jalado [a.ˈβɾi.as xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría jalado [a.ˈβɾi.a xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos jalado [a.ˈβɾi.a.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais jalado [a.ˈβɾi.ajs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían jalado [a.ˈβɾi.an xaˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   jale [ˈxa.le]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  jales
 jalés		 [ˈxa.les]
[xaˈles]
(él/ella/Ud.)   jale [ˈxa.le]
(nosostros-as)   jalemos [xaˈle.mos]
(vosostros-as/os)   jaléis [xaˈlei̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalen [ˈxa.len]
Passé composé
(yo)   haya jalado [ˈa.ja xaˈla.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas jalado
 hayás jalado		 [ˈa.jas xaˈla.ðo]
[a.ˈjas xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya jalado [ˈa.ja xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos jalado [a.ˈja.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis jalado [a.ˈjajs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan jalado [ˈa.jan xaˈla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   jalara [xaˈla.ɾa]
(tú/vos)   jalaras [xaˈla.ɾas]
(él/ella/Ud.)   jalara [xaˈla.ɾa]
(nosostros-as)   jaláramos [xaˈla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   jalarais [xaˈla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalaran [xaˈla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera jalado [u.ˈβje.ɾa xaˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieras jalado [u.ˈβje.ɾas xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera jalado [u.ˈβje.ɾa xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos jalado [u.ˈβje.ɾa.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais jalado [u.ˈβje.ɾajs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran jalado [u.ˈβje.ɾan xaˈla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   jalase [xaˈla.se]
(tú/vos)   jalases [xaˈla.ses]
(él/ella/Ud.)   jalase [xaˈla.se]
(nosostros-as)   jalásemos [xaˈla.se.mos]
(vosostros-as/os)   jalaseis [xaˈla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalasen [xaˈla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese jalado [u.ˈβje.se xaˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieses jalado [u.ˈβje.ses xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese jalado [u.ˈβje.se xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos jalado [u.ˈβje.se.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis jalado [u.ˈβje.sejs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen jalado [u.ˈβje.sen xaˈla.ðo]
Futur
(yo)   jalare [xaˈla.ɾe]
(tú/vos)   jalares [xaˈla.ɾes]
(él/ella/Ud.)   jalare [xaˈla.ɾe]
(nosostros-as)   jaláremos [xaˈla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   jalareis [xaˈla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   jalaren [xaˈla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere jalado [u.ˈβje.ɾe xaˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieres jalado [u.ˈβje.ɾes xaˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere jalado [u.ˈβje.ɾe xaˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos jalado [u.ˈβje.ɾe.mos xaˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis jalado [u.ˈβje.ɾejs xaˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren jalado [u.ˈβje.ɾen xaˈla.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  jala
 jalá		 [ˈxa.la]
[xaˈla]
(usted)   jale [ˈxa.le]
(nosostros-as)   jalemos [xaˈle.mos]
(vosostros-as)   jalad [xaˈlað]
(ustedes)   jalen [ˈxa.len]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.