< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/meritar

Conjugaison en espagnol
meritar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

meritar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   merito [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 meritas
 meritás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   merita [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he meritado [e]
(tú/vos)   has meritado [as]
(él/ella/Ud.)   ha meritado [a]
(nosotros-as)   hemos meritado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis meritado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han meritado [an]
Imparfait
(yo)   meritaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había meritado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías meritado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había meritado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos meritado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais meritado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían meritado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   merité [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube meritado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste meritado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo meritado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos meritado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis meritado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron meritado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   meritaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré meritado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás meritado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá meritado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos meritado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis meritado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán meritado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   meritaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría meritado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías meritado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría meritado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos meritado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais meritado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían meritado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   merite [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 merites
 merités
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   merite [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meriten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya meritado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas meritado
 hayás meritado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya meritado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos meritado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis meritado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan meritado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   meritara [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera meritado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras meritado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera meritado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos meritado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais meritado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran meritado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   meritase [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese meritado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses meritado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese meritado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos meritado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis meritado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen meritado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   meritare [Prononciation ?]
(tú/vos)   meritares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   meritare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   meritareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   meritaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere meritado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres meritado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere meritado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos meritado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis meritado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren meritado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 merita
 meritá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   merite [Prononciation ?]
(nosostros-as)   meritemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   meritad [Prononciation ?]
(ustedes)   meriten [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.