< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/minar

minar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
minar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   mino [ˈmi.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  minas
 minás		 [ˈmi.nas]
[miˈnas]
(él/ella/Ud.)   mina [ˈmi.na]
(nosostros-as)   minamos [miˈna.mos]
(vosostros-as/os)   mináis [miˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   minan [ˈmi.nan]
Passé composé
(yo)   he minado [e miˈna.ðo]
(tú/vos)   has minado [as miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha minado [a miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos minado [ˈe.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis minado [a.ˈβejs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han minado [an miˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   minaba [miˈna.βa]
(tú/vos)   minabas [miˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   minaba [miˈna.βa]
(nosostros-as)   minábamos [miˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   minabais [miˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   minaban [miˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había minado [a.ˈβi.a miˈna.ðo]
(tú/vos)   habías minado [a.ˈβi.as miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había minado [a.ˈβi.a miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos minado [a.ˈβi.a.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais minado [a.ˈβi.ajs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían minado [a.ˈβi.an miˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   miné [miˈne]
(tú/vos)   minaste [miˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   minó [miˈno]
(nosostros-as)   minamos [miˈna.mos]
(vosostros-as/os)   minasteis [miˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   minaron [miˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube minado [ˈu.βe miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste minado [u.ˈβi.ste miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo minado [ˈu.βo miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos minado [u.ˈβi.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis minado [u.ˈβi.stejs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron minado [u.ˈβje.ɾon miˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   minaré [mi.naˈɾe]
(tú/vos)   minarás [mi.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   minará [mi.naˈɾa]
(nosostros-as)   minaremos [mi.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   minaréis [mi.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   minarán [mi.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré minado [a.ˈβɾe miˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás minado [a.ˈβɾas miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá minado [a.ˈβɾa miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos minado [a.ˈβɾe.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis minado [a.ˈβɾejs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán minado [a.ˈβɾan miˈna.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   minaría [mi.naˈɾi.a]
(tú/vos)   minarías [mi.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   minaría [mi.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   minaríamos [mi.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   minaríais [mi.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   minarían [mi.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría minado [a.ˈβɾi.a miˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías minado [a.ˈβɾi.as miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría minado [a.ˈβɾi.a miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos minado [a.ˈβɾi.a.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais minado [a.ˈβɾi.ajs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían minado [a.ˈβɾi.an miˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   mine [ˈmi.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  mines
 minés		 [ˈmi.nes]
[miˈnes]
(él/ella/Ud.)   mine [ˈmi.ne]
(nosostros-as)   minemos [miˈne.mos]
(vosostros-as/os)   minéis [miˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   minen [ˈmi.nen]
Passé composé
(yo)   haya minado [ˈa.ja miˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas minado
 hayás minado		 [ˈa.jas miˈna.ðo]
[a.ˈjas miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya minado [ˈa.ja miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos minado [a.ˈja.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis minado [a.ˈjajs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan minado [ˈa.jan miˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   minara [miˈna.ɾa]
(tú/vos)   minaras [miˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   minara [miˈna.ɾa]
(nosostros-as)   mináramos [miˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   minarais [miˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   minaran [miˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera minado [u.ˈβje.ɾa miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras minado [u.ˈβje.ɾas miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera minado [u.ˈβje.ɾa miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos minado [u.ˈβje.ɾa.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais minado [u.ˈβje.ɾajs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran minado [u.ˈβje.ɾan miˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   minase [miˈna.se]
(tú/vos)   minases [miˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   minase [miˈna.se]
(nosostros-as)   minásemos [miˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   minaseis [miˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   minasen [miˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese minado [u.ˈβje.se miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses minado [u.ˈβje.ses miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese minado [u.ˈβje.se miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos minado [u.ˈβje.se.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis minado [u.ˈβje.sejs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen minado [u.ˈβje.sen miˈna.ðo]
Futur
(yo)   minare [miˈna.ɾe]
(tú/vos)   minares [miˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   minare [miˈna.ɾe]
(nosostros-as)   mináremos [miˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   minareis [miˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   minaren [miˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere minado [u.ˈβje.ɾe miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres minado [u.ˈβje.ɾes miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere minado [u.ˈβje.ɾe miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos minado [u.ˈβje.ɾe.mos miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis minado [u.ˈβje.ɾejs miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren minado [u.ˈβje.ɾen miˈna.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  mina
 miná		 [ˈmi.na]
[miˈna]
(usted)   mine [ˈmi.ne]
(nosostros-as)   minemos [miˈne.mos]
(vosostros-as)   minad [miˈnað]
(ustedes)   minen [ˈmi.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.