< Conjugaison:français

Conjugaison:français/intenter

Conjugaison de intenter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
intenter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ intente \ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃t\
tu  intentes \ty  ɛ̃.tɑ̃t\
il/elle/on  intente \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃t\
nous  intentons \nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tɔ̃\
vous  intentez \vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.te\
ils/elles  intentent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃t\
Passé composé
j’ai  intenté  \ʒ‿e ɛ̃.tɑ̃.te\
tu as  intenté  \ty a.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
il/elle/on a  intenté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.tɑ̃.te\
nous avons  intenté  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
vous avez  intenté  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
ils/elles ont  intenté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
Imparfait
j’ intentais \ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃.tɛ\
tu  intentais \ty  ɛ̃.tɑ̃.tɛ\
il/elle/on  intentait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃.tɛ\
nous  intentions \nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tjɔ̃\
vous  intentiez \vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tje\
ils/elles  intentaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  intenté  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
tu avais  intenté  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
il/elle/on avait  intenté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
nous avions  intenté  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
vous aviez  intenté  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
ils/elles avaient  intenté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
Passé simple
j’ intentai \ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃.te\
tu  intentas \ty  ɛ̃.tɑ̃.ta\
il/elle/on  intenta \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃.ta\
nous  intentâmes \nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tam\
vous  intentâtes \vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tat\
ils/elles  intentèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  intenté  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
tu eus  intenté  \ty y.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
il/elle/on eut  intenté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
nous eûmes  intenté  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
vous eûtes  intenté  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
ils/elles eurent  intenté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
Futur simple
j’ intenterai \ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁe\
tu  intenteras \ty  ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  intentera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁa\
nous  intenterons \nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  intenterez \vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁe\
ils/elles  intenteront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  intenté  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.tɑ̃.te\
tu auras  intenté  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
il/elle/on aura  intenté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.tɑ̃.te\
nous aurons  intenté  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
vous aurez  intenté  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
ils/elles auront  intenté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\

Subjonctif

Présent
que j’ intente \ ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃t\
que tu  intentes \ ty  ɛ̃.tɑ̃t\
qu’il/elle/on  intente \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃t\
que nous  intentions \ nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tjɔ̃\
que vous  intentiez \ vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.tje\
qu’ils/elles  intentent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃t\
Passé
que j’aie  intenté  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.tɑ̃.te\
que tu aies  intenté  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
qu’il/elle/on ait  intenté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
que nous ayons  intenté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
que vous ayez  intenté  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
qu’ils/elles aient  intenté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
Imparfait
que j’ intentasse \ ʒ‿ ɛ̃.tɑ̃.tas\
que tu  intentasses \ ty  ɛ̃.tɑ̃.tas\
qu’il/elle/on  intentât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɑ̃.ta\
que nous  intentassions \ nu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.ta.sjɔ̃\
que vous  intentassiez \ vu.z‿ ɛ̃.tɑ̃.ta.sje\
qu’ils/elles  intentassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɑ̃.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  intenté  \kə ʒ‿ys ɛ̃.tɑ̃.te\
que tu eusses  intenté  \kə ty ys.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
qu’il/elle/on eût  intenté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\
que nous eussions  intenté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
que vous eussiez  intenté  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\
qu’ils/elles eussent  intenté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.tɑ̃.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  intente  \ɛ̃.tɑ̃t\
  intentons  \ɛ̃.tɑ̃.tɔ̃\
  intentez  \ɛ̃.tɑ̃.te\
Passé
 aie  intenté    ɛ̃.tɑ̃.te\ 
 ayons  intenté   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\ 
 ayez  intenté   \ɛ.je.z‿ɛ̃.tɑ̃.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.