< Conjugaison:français

Conjugaison:français/pinceter

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
pinceter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-eter-ette}}

Conjugaison de pinceter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Note : le rapport sur l’orthographe de 1990 recommande de conjuguer en -ète (sauf pour jeter).


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  pincette \ʒə  pɛ̃.sɛt\
tu  pincettes \ty  pɛ̃.sɛt\
il/elle/on  pincette \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛt\
nous  pincetons \nu  pɛ̃s.tɔ̃\
vous  pincetez \vu  pɛ̃s.te\
ils/elles  pincettent \[il/ɛl]  pɛ̃.sɛt\
Passé composé
j’ai  pinceté  \ʒ‿e pɛ̃s.te\
tu as  pinceté  \ty a pɛ̃s.te\
il/elle/on a  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pɛ̃s.te\
nous avons  pinceté  \nu.z‿a.vɔ̃ pɛ̃s.te\
vous avez  pinceté  \vu.z‿a.ve pɛ̃s.te\
ils/elles ont  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pɛ̃s.te\
Imparfait
je  pincetais \ʒə  pɛ̃s.tɛ\
tu  pincetais \ty  pɛ̃s.tɛ\
il/elle/on  pincetait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.tɛ\
nous  pincetions \nu  pɛ̃.sə.tjɔ̃\
vous  pincetiez \vu  pɛ̃.sə.tje\
ils/elles  pincetaient \[il/ɛl]  pɛ̃s.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  pinceté  \ʒ‿a.vɛ pɛ̃s.te\
tu avais  pinceté  \ty a.vɛ pɛ̃s.te\
il/elle/on avait  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pɛ̃s.te\
nous avions  pinceté  \nu.z‿a.vjɔ̃ pɛ̃s.te\
vous aviez  pinceté  \vu.z‿a.vje pɛ̃s.te\
ils/elles avaient  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pɛ̃s.te\
Passé simple
je  pincetai \ʒə  pɛ̃s.te\
tu  pincetas \ty  pɛ̃s.ta\
il/elle/on  pinceta \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.ta\
nous  pincetâmes \nu  pɛ̃s.tam\
vous  pincetâtes \vu  pɛ̃s.tat\
ils/elles  pincetèrent \[il/ɛl]  pɛ̃s.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  pinceté  \ʒ‿y pɛ̃s.te\
tu eus  pinceté  \ty y pɛ̃s.te\
il/elle/on eut  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛ̃s.te\
nous eûmes  pinceté  \nu.z‿ym pɛ̃s.te\
vous eûtes  pinceté  \vu.z‿yt pɛ̃s.te\
ils/elles eurent  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pɛ̃s.te\
Futur simple
je  pincetterai \ʒə  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁe\
tu  pincetteras \ty  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  pincettera \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁa\
nous  pincetterons \nu  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  pincetterez \vu  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  pincetteront \[il/ɛl]  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  pinceté  \ʒ‿o.ʁe pɛ̃s.te\
tu auras  pinceté  \ty o.ʁa pɛ̃s.te\
il/elle/on aura  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pɛ̃s.te\
nous aurons  pinceté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pɛ̃s.te\
vous aurez  pinceté  \vu.z‿o.ʁe pɛ̃s.te\
ils/elles auront  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pɛ̃s.te\

Subjonctif

Présent
que je  pincette \ ʒə  pɛ̃.sɛt\
que tu  pincettes \ ty  pɛ̃.sɛt\
qu’il/elle/on  pincette \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛt\
que nous  pincetions \ nu  pɛ̃.sə.tjɔ̃\
que vous  pincetiez \ vu  pɛ̃.sə.tje\
qu’ils/elles  pincettent \k‿[il/ɛl]  pɛ̃.sɛt\
Passé
que j’aie  pinceté  \kə ʒ‿ɛ pɛ̃s.te\
que tu aies  pinceté  \kə ty ɛ pɛ̃s.te\
qu’il/elle/on ait  pinceté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pɛ̃s.te\
que nous ayons  pinceté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pɛ̃s.te\
que vous ayez  pinceté  \kə vu.z‿ɛ.je pɛ̃s.te\
qu’ils/elles aient  pinceté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pɛ̃s.te\
Imparfait
que je  pincetasse \ ʒə  pɛ̃s.tas\
que tu  pincetasses \ ty  pɛ̃s.tas\
qu’il/elle/on  pincetât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.ta\
que nous  pincetassions \ nu  pɛ̃s.ta.sjɔ̃\
que vous  pincetassiez \ vu  pɛ̃s.ta.sje\
qu’ils/elles  pincetassent \k‿[il/ɛl]  pɛ̃s.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  pinceté  \kə ʒ‿ys pɛ̃s.te\
que tu eusses  pinceté  \kə ty ys pɛ̃s.te\
qu’il/elle/on eût  pinceté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛ̃s.te\
que nous eussions  pinceté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pɛ̃s.te\
que vous eussiez  pinceté  \kə vu.z‿y.sje pɛ̃s.te\
qu’ils/elles eussent  pinceté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pɛ̃s.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  pincette  \pɛ̃.sɛt\
  pincetons  \pɛ̃s.tɔ̃\
  pincetez  \pɛ̃s.te\
Passé
 aie  pinceté    pɛ̃s.te\ 
 ayons  pinceté   \ɛ.jɔ̃ pɛ̃s.te\ 
 ayez  pinceté   \ɛ.je pɛ̃s.te\ 
Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
pinceter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-eter-ète}}

Conjugaison de pinceter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  pincète \ʒə  pɛ̃.sɛt\
tu  pincètes \ty  pɛ̃.sɛt\
il/elle/on  pincète \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛt\
nous  pincetons \nu  pɛ̃s.tɔ̃\
vous  pincetez \vu  pɛ̃s.te\
ils/elles  pincètent \[il/ɛl]  pɛ̃.sɛt\
Passé composé
j’ai  pinceté  \ʒ‿e pɛ̃s.te\
tu as  pinceté  \ty a pɛ̃s.te\
il/elle/on a  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pɛ̃s.te\
nous avons  pinceté  \nu.z‿a.vɔ̃ pɛ̃s.te\
vous avez  pinceté  \vu.z‿a.ve pɛ̃s.te\
ils/elles ont  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pɛ̃s.te\
Imparfait
je  pincetais \ʒə  pɛ̃s.tɛ\
tu  pincetais \ty  pɛ̃s.tɛ\
il/elle/on  pincetait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.tɛ\
nous  pincetions \nu  pɛ̃.sə.tjɔ̃\
vous  pincetiez \vu  pɛ̃.sə.tje\
ils/elles  pincetaient \[il/ɛl]  pɛ̃s.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  pinceté  \ʒ‿a.vɛ pɛ̃s.te\
tu avais  pinceté  \ty a.vɛ pɛ̃s.te\
il/elle/on avait  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pɛ̃s.te\
nous avions  pinceté  \nu.z‿a.vjɔ̃ pɛ̃s.te\
vous aviez  pinceté  \vu.z‿a.vje pɛ̃s.te\
ils/elles avaient  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pɛ̃s.te\
Passé simple
je  pincetai \ʒə  pɛ̃s.te\
tu  pincetas \ty  pɛ̃s.ta\
il/elle/on  pinceta \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.ta\
nous  pincetâmes \nu  pɛ̃s.tam\
vous  pincetâtes \vu  pɛ̃s.tat\
ils/elles  pincetèrent \[il/ɛl]  pɛ̃s.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  pinceté  \ʒ‿y pɛ̃s.te\
tu eus  pinceté  \ty y pɛ̃s.te\
il/elle/on eut  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛ̃s.te\
nous eûmes  pinceté  \nu.z‿ym pɛ̃s.te\
vous eûtes  pinceté  \vu.z‿yt pɛ̃s.te\
ils/elles eurent  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pɛ̃s.te\
Futur simple
je  pincèterai \ʒə  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁe\
tu  pincèteras \ty  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  pincètera \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁa\
nous  pincèterons \nu  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  pincèterez \vu  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  pincèteront \[il/ɛl]  pɛ̃.sɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  pinceté  \ʒ‿o.ʁe pɛ̃s.te\
tu auras  pinceté  \ty o.ʁa pɛ̃s.te\
il/elle/on aura  pinceté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pɛ̃s.te\
nous aurons  pinceté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pɛ̃s.te\
vous aurez  pinceté  \vu.z‿o.ʁe pɛ̃s.te\
ils/elles auront  pinceté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pɛ̃s.te\

Subjonctif

Présent
que je  pincète \ ʒə  pɛ̃.sɛt\
que tu  pincètes \ ty  pɛ̃.sɛt\
qu’il/elle/on  pincète \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃.sɛt\
que nous  pincetions \ nu  pɛ̃.sə.tjɔ̃\
que vous  pincetiez \ vu  pɛ̃.sə.tje\
qu’ils/elles  pincètent \k‿[il/ɛl]  pɛ̃.sɛt\
Passé
que j’aie  pinceté  \kə ʒ‿ɛ pɛ̃s.te\
que tu aies  pinceté  \kə ty ɛ pɛ̃s.te\
qu’il/elle/on ait  pinceté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pɛ̃s.te\
que nous ayons  pinceté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pɛ̃s.te\
que vous ayez  pinceté  \kə vu.z‿ɛ.je pɛ̃s.te\
qu’ils/elles aient  pinceté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pɛ̃s.te\
Imparfait
que je  pincetasse \ ʒə  pɛ̃s.tas\
que tu  pincetasses \ ty  pɛ̃s.tas\
qu’il/elle/on  pincetât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛ̃s.ta\
que nous  pincetassions \ nu  pɛ̃s.ta.sjɔ̃\
que vous  pincetassiez \ vu  pɛ̃s.ta.sje\
qu’ils/elles  pincetassent \k‿[il/ɛl]  pɛ̃s.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  pinceté  \kə ʒ‿ys pɛ̃s.te\
que tu eusses  pinceté  \kə ty ys pɛ̃s.te\
qu’il/elle/on eût  pinceté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛ̃s.te\
que nous eussions  pinceté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pɛ̃s.te\
que vous eussiez  pinceté  \kə vu.z‿y.sje pɛ̃s.te\
qu’ils/elles eussent  pinceté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pɛ̃s.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  pincète  \pɛ̃.sɛt\
  pincetons  \pɛ̃s.tɔ̃\
  pincetez  \pɛ̃s.te\
Passé
 aie  pinceté    pɛ̃s.te\ 
 ayons  pinceté   \ɛ.jɔ̃ pɛ̃s.te\ 
 ayez  pinceté   \ɛ.je pɛ̃s.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.