< Conjugaison:français

Conjugaison:français/pituiter

Conjugaison de pituiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
pituiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  pituite \ʒə  pi.tɥit\
tu  pituites \ty  pi.tɥit\
il/elle/on  pituite \[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥit\
nous  pituitons \nu  pi.tɥi.tɔ̃\
vous  pituitez \vu  pi.tɥi.te\
ils/elles  pituitent \[il/ɛl]  pi.tɥit\
Passé composé
j’ai  pituité  \ʒ‿e pi.tɥi.te\
tu as  pituité  \ty a pi.tɥi.te\
il/elle/on a  pituité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pi.tɥi.te\
nous avons  pituité  \nu.z‿a.vɔ̃ pi.tɥi.te\
vous avez  pituité  \vu.z‿a.ve pi.tɥi.te\
ils/elles ont  pituité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pi.tɥi.te\
Imparfait
je  pituitais \ʒə  pi.tɥi.tɛ\
tu  pituitais \ty  pi.tɥi.tɛ\
il/elle/on  pituitait \[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥi.tɛ\
nous  pituitions \nu  pi.tɥi.tjɔ̃\
vous  pituitiez \vu  pi.tɥi.tje\
ils/elles  pituitaient \[il/ɛl]  pi.tɥi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  pituité  \ʒ‿a.vɛ pi.tɥi.te\
tu avais  pituité  \ty a.vɛ pi.tɥi.te\
il/elle/on avait  pituité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pi.tɥi.te\
nous avions  pituité  \nu.z‿a.vjɔ̃ pi.tɥi.te\
vous aviez  pituité  \vu.z‿a.vje pi.tɥi.te\
ils/elles avaient  pituité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pi.tɥi.te\
Passé simple
je  pituitai \ʒə  pi.tɥi.te\
tu  pituitas \ty  pi.tɥi.ta\
il/elle/on  pituita \[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥi.ta\
nous  pituitâmes \nu  pi.tɥi.tam\
vous  pituitâtes \vu  pi.tɥi.tat\
ils/elles  pituitèrent \[il/ɛl]  pi.tɥi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  pituité  \ʒ‿y pi.tɥi.te\
tu eus  pituité  \ty y pi.tɥi.te\
il/elle/on eut  pituité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pi.tɥi.te\
nous eûmes  pituité  \nu.z‿ym pi.tɥi.te\
vous eûtes  pituité  \vu.z‿yt pi.tɥi.te\
ils/elles eurent  pituité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pi.tɥi.te\
Futur simple
je  pituiterai \ʒə  pi.tɥi.t(ə.)ʁe\
tu  pituiteras \ty  pi.tɥi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  pituitera \[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥi.t(ə.)ʁa\
nous  pituiterons \nu  pi.tɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  pituiterez \vu  pi.tɥi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  pituiteront \[il/ɛl]  pi.tɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  pituité  \ʒ‿o.ʁe pi.tɥi.te\
tu auras  pituité  \ty o.ʁa pi.tɥi.te\
il/elle/on aura  pituité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pi.tɥi.te\
nous aurons  pituité  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pi.tɥi.te\
vous aurez  pituité  \vu.z‿o.ʁe pi.tɥi.te\
ils/elles auront  pituité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pi.tɥi.te\

Subjonctif

Présent
que je  pituite \ ʒə  pi.tɥit\
que tu  pituites \ ty  pi.tɥit\
qu’il/elle/on  pituite \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥit\
que nous  pituitions \ nu  pi.tɥi.tjɔ̃\
que vous  pituitiez \ vu  pi.tɥi.tje\
qu’ils/elles  pituitent \k‿[il/ɛl]  pi.tɥit\
Passé
que j’aie  pituité  \kə ʒ‿ɛ pi.tɥi.te\
que tu aies  pituité  \kə ty ɛ pi.tɥi.te\
qu’il/elle/on ait  pituité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pi.tɥi.te\
que nous ayons  pituité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pi.tɥi.te\
que vous ayez  pituité  \kə vu.z‿ɛ.je pi.tɥi.te\
qu’ils/elles aient  pituité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pi.tɥi.te\
Imparfait
que je  pituitasse \ ʒə  pi.tɥi.tas\
que tu  pituitasses \ ty  pi.tɥi.tas\
qu’il/elle/on  pituitât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pi.tɥi.ta\
que nous  pituitassions \ nu  pi.tɥi.ta.sjɔ̃\
que vous  pituitassiez \ vu  pi.tɥi.ta.sje\
qu’ils/elles  pituitassent \k‿[il/ɛl]  pi.tɥi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  pituité  \kə ʒ‿ys pi.tɥi.te\
que tu eusses  pituité  \kə ty ys pi.tɥi.te\
qu’il/elle/on eût  pituité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pi.tɥi.te\
que nous eussions  pituité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pi.tɥi.te\
que vous eussiez  pituité  \kə vu.z‿y.sje pi.tɥi.te\
qu’ils/elles eussent  pituité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pi.tɥi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  pituite  \pi.tɥit\
  pituitons  \pi.tɥi.tɔ̃\
  pituitez  \pi.tɥi.te\
Passé
 aie  pituité    pi.tɥi.te\ 
 ayons  pituité   \ɛ.jɔ̃ pi.tɥi.te\ 
 ayez  pituité   \ɛ.je pi.tɥi.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.