Conjugaison:grec ancien/ἔχω

Présent : ἔχω, ἔχομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔχω	ἔχεις	ἔχει	ἔχετον	ἔχετον	ἔχομεν	ἔχετε	ἔχουσῐ/ ἔχουσῐν
	subjonctif	ἔχω	ἔχῃς	ἔχῃ	ἔχητον	ἔχητον	ἔχωμεν	ἔχητε	ἔχωσῐ/ ἔχωσῐν
	optatif	ἔχοιμῐ	ἔχοις	ἔχοι	ἔχοιτον	ἐχοίτην	ἔχοιμεν	ἔχοιτε	ἔχοιεν
	impératif		ἔχε	ἐχέτω	ἔχετον	ἐχέτων		ἔχετε	ἐχόντων
moyen/ passif	indicatif	ἔχομαι	ἔχει/ ἔχῃ	ἔχεται	ἔχεσθον	ἔχεσθον	ἐχόμεθᾰ	ἔχεσθε	ἔχονται
	subjonctif	ἔχωμαι	ἔχῃ	ἔχηται	ἔχησθον	ἔχησθον	ἐχώμεθᾰ	ἔχησθε	ἔχωνται
	optatif	ἐχοίμην	ἔχοιο	ἔχοιτο	ἔχοισθον	ἐχοίσθην	ἐχοίμεθᾰ	ἔχοισθε	ἔχοιντο
	impératif		ἔχου	ἐχέσθω	ἔχεσθον	ἐχέσθων		ἔχεσθε	ἐχέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἔχειν				ἔχεσθαι
participe	m	ἔχων				ἐχόμενος
	f	ἔχουσᾰ				ἐχομένη
	n	ἔχον				ἐχόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : εἶχον, εἰχόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	εἶχον	εἶχες	εἶχε/ εἶχεν	εἴχετον	εἰχέτην	εἴχομεν	εἴχετε	εἶχον
moyen/ passif	indicatif	εἰχόμην	εἴχου	εἴχετο	εἴχεσθον	εἰχέσθην	εἰχόμεθᾰ	εἴχεσθε	εἴχοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Futur : ἕξω, ἕξομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἕξω	ἕξεις	ἕξει	ἕξετον	ἕξετον	ἕξομεν	ἕξετε	ἕξουσῐ/ ἕξουσῐν
actif	optatif	ἕξοιμῐ	ἕξοις	ἕξοι	ἕξοιτον	ἑξοίτην	ἕξοιμεν	ἕξοιτε	ἕξοιεν
moyen	indicatif	ἕξομαι	ἕξει/ ἕξῃ	ἕξεται	ἕξεσθον	ἕξεσθον	ἑξόμεθᾰ	ἕξεσθε	ἕξονται
moyen	optatif	ἑξοίμην	ἕξοιο	ἕξοιτο	ἕξοισθον	ἑξοίσθην	ἑξοίμεθᾰ	ἕξοισθε	ἕξοιντο
		actif			moyen
infinitif		ἕξειν			ἕξεσθαι
participe	m	ἕξων			ἑξόμενος
	f	ἕξουσᾰ			ἑξομένη
	n	ἕξον			ἑξόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Futur : σχήσω, σχήσομαι, σχεθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σχήσω	σχήσεις	σχήσει	σχήσετον	σχήσετον	σχήσομεν	σχήσετε	σχήσουσῐ/ σχήσουσῐν
actif	optatif	σχήσοιμῐ	σχήσοις	σχήσοι	σχήσοιτον	σχησοίτην	σχήσοιμεν	σχήσοιτε	σχήσοιεν
moyen	indicatif	σχήσομαι	σχήσει/ σχήσῃ	σχήσεται	σχήσεσθον	σχήσεσθον	σχησόμεθᾰ	σχήσεσθε	σχήσονται
moyen	optatif	σχησοίμην	σχήσοιο	σχήσοιτο	σχήσοισθον	σχησοίσθην	σχησοίμεθᾰ	σχήσοισθε	σχήσοιντο
passif	indicatif	σχεθήσομαι	σχεθήσει/ σχεθήσῃ	σχεθήσεται	σχεθήσεσθον	σχεθήσεσθον	σχεθησόμεθᾰ	σχεθήσεσθε	σχεθήσονται
passif	optatif	σχεθησοίμην	σχεθήσοιο	σχεθήσοιτο	σχεθήσοισθον	σχεθησοίσθην	σχεθησοίμεθᾰ	σχεθήσοισθε	σχεθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		σχήσειν			σχήσεσθαι		σχεθήσεσθαι
participe	m	σχήσων			σχησόμενος		σχεθησόμενος
	f	σχήσουσᾰ			σχησομένη		σχεθησομένη
	n	σχῆσον			σχησόμενον		σχεθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : ἔσχον, ἐσχόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔσχον	ἔσχες	ἔσχε/ ἔσχεν	ἔσχετον	ἐσχέτην	ἔσχομεν	ἔσχετε	ἔσχον
	subjonctif	σχῶ	σχῇς	σχῇ	σχῆτον	σχῆτον	σχῶμεν	σχῆτε	σχῶσῐ/ σχῶσῐν
	optatif	σχοῖμῐ	σχοῖς	σχοῖ	σχοῖτον	σχοίτην	σχοῖμεν	σχοῖτε	σχοῖεν
	impératif		σχές	σχέτω	σχέτον	σχέτων		σχέτε	σχόντων
moyen	indicatif	ἐσχόμην	ἔσχου	ἔσχετο	ἔσχεσθον	ἐσχέσθην	ἐσχόμεθᾰ	ἔσχεσθε	ἔσχοντο
	subjonctif	σχῶμαι	σχῇ	σχῆται	σχῆσθον	σχῆσθον	σχώμεθᾰ	σχῆσθε	σχῶνται
	optatif	σχοίμην	σχοῖο	σχοῖτο	σχοῖσθον	σχοίσθην	σχοίμεθᾰ	σχοῖσθε	σχοῖντο
	impératif		σχου	σχέσθω	σχέσθον	σχέσθων		σχέσθε	σχέσθων
		actif			moyen
infinitif		σχεῖν			σχέσθαι
participe	m	σχών			σχόμενος
	f	σχοῦσᾰ			σχομένη
	n	σχόν			σχόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : ἔσχηκᾰ, ἔσχημαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔσχηκᾰ	ἔσχηκᾰς	ἔσχηκε/ ἔσχηκεν	ἐσχήκᾰτον	ἐσχήκᾰτον	ἐσχήκᾰμεν	ἐσχήκᾰτε	ἐσχήκᾱσῐ/ ἐσχήκᾱσῐν
	subjonctif	ἐσχηκὼς ὦ/ ἐσχήκω	ἐσχηκὼς ᾖς/ ἐσχήκῃς	ἐσχηκὼς ᾖ/ ἐσχήκῃ	ἐσχηκότε ἦτον/ ἐσχήκητον	ἐσχηκότε ἦτον/ ἐσχήκητον	ἐσχηκότες ὦμεν/ ἐσχήκωμεν	ἐσχηκότες ἦτε/ ἐσχήκητε	ἐσχηκότες ὦσῐ/ ἐσχήκωσῐ/ ἐσχήκωσῐν
	optatif	ἐσχηκὼς εἴην/ ἐσχήκοιμῐ/ ἐσχηκοίην	ἐσχηκὼς εἴης/ ἐσχήκοις/ ἐσχηκοίης	ἐσχηκὼς εἴη/ ἐσχήκοι/ ἐσχηκοίη	ἐσχηκότε εἴητον/ ἐσχηκότε εἶτον/ ἐσχήκοιτον	ἐσχηκὀτε εἰήτην/ ἐσχηκότε εἴτην/ ἐσχηκοίτην	ἐσχηκότες εἴημεν/ ἐσχηκότες εἶμεν/ ἐσχήκοιμεν	ἐσχηκότες εἴητε/ ἐσχηκότες εἶτε/ ἐσχήκοιτε	ἐσχηκότες εἴησᾰν/ ἐσχηκότε εἶεν/ ἐσχήκοιεν
	impératif		ἐσχηκὼς ἴσθῐ	ἐσχηκὼς ἔστω	ἐσχηκότε ἔστον	ἐσχηκότε ἔστων		ἐσχηκότες ἔστε	ἐσχηκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	ἔσχημαι	ἔσχησαι	ἔσχηται	ἔσχησθον	ἔσχησθον	ἐσχήμεθᾰ	ἔσχησθε	ἔσχηνται
	subjonctif	ἐσχημένος ὦ	ἐσχημένος ᾖς	ἐσχημένος ᾖ	ἐσχημένω ἦτον	ἐσχημένω ἦτον	ἐσχημένοι ὦμεν	ἐσχημένοι ἦτε	ἐσχημένοι ὦσῐ/ ἐσχημένοι ὦσῐν
	optatif	ἐσχημένος εἴην	ἐσχημένος εἴης	ἐσχημένος εἴη	ἐσχημένοι εἴητον/ ἐσχημένοι εἶτον	ἐσχημένω εἰήτην/ ἐσχημένω εἴτην	ἐσχημένοι εἴημεν/ ἐσχημένοι εἶμεν	ἐσχημένοι εἴητε/ ἐσχημένοι εἶτε	ἐσχημένοι εἴησᾰν/ ἐσχημένοι εἶεν
	impératif		ἔσχησο	ἐσχήσθω	ἔσχησθον	ἐσχήσθων		ἔσχησθε	ἐσχήσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἐσχηκέναι				ἐσχῆσθαι
participe	m	ἐσχηκώς				ἐσχημένος
	f	ἐσχηκυῖᾰ				ἐσχημένη
	n	ἐσχηκός				ἐσχημένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Présent : ἔχω, ἔχομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔχω	ἔχεις	ἔχει	ἔχετον	ἔχετον	ἔχομεν	ἔχετε	ἔχουσῐ/ ἔχουσῐν
	subjonctif	ἔχω	ἔχῃς	ἔχῃ	ἔχητον	ἔχητον	ἔχωμεν	ἔχητε	ἔχωσῐ/ ἔχωσῐν
	optatif	ἔχοιμῐ	ἔχοις	ἔχοι	ἔχοιτον	ἐχοίτην	ἔχοιμεν	ἔχοιτε	ἔχοιεν
	impératif		ἔχε	ἐχέτω	ἔχετον	ἐχέτων		ἔχετε	ἐχόντων
moyen/ passif	indicatif	ἔχομαι	ἔχει/ ἔχῃ	ἔχεται	ἔχεσθον	ἔχεσθον	ἐχόμεθᾰ	ἔχεσθε	ἔχονται
	subjonctif	ἔχωμαι	ἔχῃ	ἔχηται	ἔχησθον	ἔχησθον	ἐχώμεθᾰ	ἔχησθε	ἔχωνται
	optatif	ἐχοίμην	ἔχοιο	ἔχοιτο	ἔχοισθον	ἐχοίσθην	ἐχοίμεθᾰ	ἔχοισθε	ἔχοιντο
	impératif		ἔχου	ἐχέσθω	ἔχεσθον	ἐχέσθων		ἔχεσθε	ἐχέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ἔχειν				ἔχεσθαι
participe	m	ἔχων				ἐχόμενος
	f	ἔχουσᾰ				ἐχομένη
	n	ἔχον				ἐχόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : ἔχον, ἐχόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔχον	ἔχες	ἔχε/ ἔχεν	ἔχετον	ἐχέτην	ἔχομεν	ἔχετε	ἔχον
moyen/ passif	indicatif	ἐχόμην	ἔχου	ἔχετο	ἔχεσθον	ἐχέσθην	ἐχόμεθᾰ	ἔχεσθε	ἔχοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : ἔχεσκον, ἐχεσκόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔχεσκον	ἔχεσκες	ἔχεσκε/ ἔχεσκεν	ἐχέσκετον	ἐχεσκέτην	ἐχέσκομεν	ἐχέσκετε	ἔχεσκον
moyen/ passif	indicatif	ἐχεσκόμην	ἐχέσκου	ἐχέσκετο	ἐχέσκεσθον	ἐχεσκέσθην	ἐχεσκόμεθᾰ	ἐχέσκεσθε	ἐχέσκοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : ἔσχησᾰ, ἐσχησάμην, ἐσχέθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔσχησᾰ	ἔσχησᾰς	ἔσχησε/ ἔσχησεν	ἐσχήσᾰτον	ἐσχησάτην	ἐσχήσᾰμεν	ἐσχήσᾰτε	ἔσχησᾰν
	subjonctif	σχήσω	σχήσῃς	σχήσῃ	σχήσητον	σχήσητον	σχήσωμεν	σχήσητε	σχήσωσῐ/ σχήσωσῐν
	optatif	σχήσαιμῐ	σχήσαις/ σχήσειᾰς	σχήσαι/ σχήσειε/ σχήσειεν	σχήσαιτον	σχησαίτην	σχήσαιμεν	σχήσαιτε	σχήσαιεν/ σχήσειᾰν
	impératif		σχῆσον	σχησάτω	σχήσᾰτον	σχησάτων		σχήσᾰτε	σχησάντων
moyen	indicatif	ἐσχησάμην	ἐσχήσω	ἐσχήσᾰτο	ἐσχήσᾰσθον	ἐσχησάσθην	ἐσχησάμεθᾰ	ἐσχήσᾰσθε	ἐσχήσᾰντο
	subjonctif	σχήσωμαι	σχήσῃ	σχήσηται	σχήσησθον	σχήσησθον	σχησώμεθᾰ	σχήσησθε	σχήσωνται
	optatif	σχησαίμην	σχήσαιο	σχήσαιτο	σχήσαισθον	σχησαίσθην	σχησαίμεθᾰ	σχήσαισθε	σχήσαιντο
	impératif		σχῆσαι	σχησάσθω	σχήσᾰσθον	σχησάσθων		σχήσᾰσθε	σχησάσθων
passif	indicatif	ἐσχέθην	ἐσχέθης	ἐσχέθη	ἐσχέθητον	ἐσχεθήτην	ἐσχέθημεν	ἐσχέθητε	ἐσχέθησᾰν
	subjonctif	σχεθῶ	σχεθῇς	σχεθῇ	σχεθῆτον	σχεθῆτον	σχεθῶμεν	σχεθῆτε	σχεθῶσῐ/ σχεθῶσῐν
	optatif	σχεθείην	σχεθείης	σχεθείη	σχεθεῖτον/ σχεθείητον	σχεθείτην/ σχεθειήτην	σχεθεῖμεν/ σχεθείημεν	σχεθεῖτε/ σχεθείητε	σχεθεῖεν/ σχεθείησᾰν
	impératif		σχέθητῐ	σχεθήτω	σχέθητον	σχεθήτων		σχέθητε	σχεθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		σχῆσαι			σχήσᾰσθαι		σχεθῆναι
participe	m	σχήσᾱς			σχησάμενος		σχεθείς
	f	σχήσᾱσᾰ			σχησᾰμένη		σχεθεῖσᾰ
	n	σχῆσᾰν			σχησάμενον		σχεθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : ἔσχεθον, ἐσχεθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔσχεθον	ἔσχεθες	ἔσχεθε/ ἔσχεθεν	ἐσχέθετον	ἐσχεθέτην	ἐσχέθομεν	ἐσχέθετε	ἔσχεθον
	subjonctif	σχέθω	σχέθῃς	σχέθῃ	σχέθητον	σχέθητον	σχέθωμεν	σχέθητε	σχέθωσῐ/ σχέθωσῐν
	optatif	σχέθοιμῐ	σχέθοις	σχέθοι	σχέθοιτον	σχεθοίτην	σχέθοιμεν	σχέθοιτε	σχέθοιεν
	impératif		σχέθε	σχεθέτω	σχέθετον	σχεθέτων		σχέθετε	σχεθόντων
moyen	indicatif	ἐσχεθόμην	ἐσχέθου	ἐσχέθετο	ἐσχέθεσθον	ἐσχεθέσθην	ἐσχεθόμεθᾰ	ἐσχέθεσθε	ἐσχέθοντο
	subjonctif	σχέθωμαι	σχέθῃ	σχέθηται	σχέθησθον	σχέθησθον	σχεθώμεθᾰ	σχέθησθε	σχέθωνται
	optatif	σχεθοίμην	σχέθοιο	σχέθοιτο	σχέθοισθον	σχεθοίσθην	σχεθοίμεθᾰ	σχέθοισθε	σχέθοιντο
	impératif		σχεθοῦ	σχεθέσθω	σχέθεσθον	σχεθέσθων		σχέθεσθε	σχεθέσθων
		actif			moyen
infinitif		σχεθέειν/ σχεθέμεν(αι)			σχεθέσθαι
participe	m	σχεθών			σχεθόμενος
	f	σχεθοῦσᾰ			σχεθομένη
	n	σχεθόν			σχεθόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : σχέθον, σχεθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	σχέθον	σχέθες	σχέθε/ σχέθεν	σχέθετον	σχεθέτην	σχέθομεν	σχέθετε	σχέθον
moyen	indicatif	σχεθόμην	σχέθου	σχέθετο	σχέθεσθον	σχεθέσθην	σχεθόμεθᾰ	σχέθεσθε	σχέθοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.