Conjugaison:grec ancien/ὀρέγω

Présent : ὀρέγω, ὀρέγομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ὀρέγω	ὀρέγεις	ὀρέγει	ὀρέγετον	ὀρέγετον	ὀρέγομεν	ὀρέγετε	ὀρέγουσῐ/ ὀρέγουσῐν
	subjonctif	ὀρέγω	ὀρέγῃς	ὀρέγῃ	ὀρέγητον	ὀρέγητον	ὀρέγωμεν	ὀρέγητε	ὀρέγωσῐ/ ὀρέγωσῐν
	optatif	ὀρέγοιμῐ	ὀρέγοις	ὀρέγοι	ὀρέγοιτον	ὀρεγοίτην	ὀρέγοιμεν	ὀρέγοιτε	ὀρέγοιεν
	impératif		ὄρεγε	ὀρεγέτω	ὀρέγετον	ὀρεγέτων		ὀρέγετε	ὀρεγόντων
moyen/ passif	indicatif	ὀρέγομαι	ὀρέγει/ ὀρέγῃ	ὀρέγεται	ὀρέγεσθον	ὀρέγεσθον	ὀρεγόμεθᾰ	ὀρέγεσθε	ὀρέγονται
	subjonctif	ὀρέγωμαι	ὀρέγῃ	ὀρέγηται	ὀρέγησθον	ὀρέγησθον	ὀρεγώμεθᾰ	ὀρέγησθε	ὀρέγωνται
	optatif	ὀρεγοίμην	ὀρέγοιο	ὀρέγοιτο	ὀρέγοισθον	ὀρεγοίσθην	ὀρεγοίμεθᾰ	ὀρέγοισθε	ὀρέγοιντο
	impératif		ὀρέγου	ὀρεγέσθω	ὀρέγεσθον	ὀρεγέσθων		ὀρέγεσθε	ὀρεγέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		ὀρέγειν				ὀρέγεσθαι
participe	m	ὀρέγων				ὀρεγόμενος
	f	ὀρέγουσᾰ				ὀρεγομένη
	n	ὄρεγον				ὀρεγόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Imparfait : ὤρεγον, ὠρεγόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ὤρεγον	ὤρεγες	ὤρεγε/ ὤρεγεν	ὠρέγετον	ὠρεγέτην	ὠρέγομεν	ὠρέγετε	ὤρεγον
moyen/ passif	indicatif	ὠρεγόμην	ὠρέγου	ὠρέγετο	ὠρέγεσθον	ὠρεγέσθην	ὠρεγόμεθᾰ	ὠρέγεσθε	ὠρέγοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Futur : ὀρέξω, ὀρέξομαι, ὀρεχθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ὀρέξω	ὀρέξεις	ὀρέξει	ὀρέξετον	ὀρέξετον	ὀρέξομεν	ὀρέξετε	ὀρέξουσῐ/ ὀρέξουσῐν
actif	optatif	ὀρέξοιμῐ	ὀρέξοις	ὀρέξοι	ὀρέξοιτον	ὀρεξοίτην	ὀρέξοιμεν	ὀρέξοιτε	ὀρέξοιεν
moyen	indicatif	ὀρέξομαι	ὀρέξει/ ὀρέξῃ	ὀρέξεται	ὀρέξεσθον	ὀρέξεσθον	ὀρεξόμεθᾰ	ὀρέξεσθε	ὀρέξονται
moyen	optatif	ὀρεξοίμην	ὀρέξοιο	ὀρέξοιτο	ὀρέξοισθον	ὀρεξοίσθην	ὀρεξοίμεθᾰ	ὀρέξοισθε	ὀρέξοιντο
passif	indicatif	ὀρεχθήσομαι	ὀρεχθήσει/ ὀρεχθήσῃ	ὀρεχθήσεται	ὀρεχθήσεσθον	ὀρεχθήσεσθον	ὀρεχθησόμεθᾰ	ὀρεχθήσεσθε	ὀρεχθήσονται
passif	optatif	ὀρεχθησοίμην	ὀρεχθήσοιο	ὀρεχθήσοιτο	ὀρεχθήσοισθον	ὀρεχθησοίσθην	ὀρεχθησοίμεθᾰ	ὀρεχθήσοισθε	ὀρεχθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		ὀρέξειν			ὀρέξεσθαι		ὀρεχθήσεσθαι
participe	m	ὀρέξων			ὀρεξόμενος		ὀρεχθησόμενος
	f	ὀρέξουσᾰ			ὀρεξομένη		ὀρεχθησομένη
	n	ὄρεξον			ὀρεξόμενον		ὀρεχθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Aoriste : ὤρεξᾰ, ὠρεξάμην, ὠρέχθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ὤρεξᾰ	ὤρεξᾰς	ὤρεξε/ ὤρεξεν	ὠρέξᾰτον	ὠρεξάτην	ὠρέξᾰμεν	ὠρέξᾰτε	ὤρεξᾰν
	subjonctif	ὀρέξω	ὀρέξῃς	ὀρέξῃ	ὀρέξητον	ὀρέξητον	ὀρέξωμεν	ὀρέξητε	ὀρέξωσῐ/ ὀρέξωσῐν
	optatif	ὀρέξαιμῐ	ὀρέξαις/ ὀρέξειᾰς	ὀρέξαι/ ὀρέξειε/ ὀρέξειεν	ὀρέξαιτον	ὀρεξαίτην	ὀρέξαιμεν	ὀρέξαιτε	ὀρέξαιεν/ ὀρέξειᾰν
	impératif		ὄρεξον	ὀρεξάτω	ὀρέξᾰτον	ὀρεξάτων		ὀρέξᾰτε	ὀρεξάντων
moyen	indicatif	ὠρεξάμην	ὠρέξω	ὠρέξᾰτο	ὠρέξᾰσθον	ὠρεξάσθην	ὠρεξάμεθᾰ	ὠρέξᾰσθε	ὠρέξᾰντο
	subjonctif	ὀρέξωμαι	ὀρέξῃ	ὀρέξηται	ὀρέξησθον	ὀρέξησθον	ὀρεξώμεθᾰ	ὀρέξησθε	ὀρέξωνται
	optatif	ὀρεξαίμην	ὀρέξαιο	ὀρέξαιτο	ὀρέξαισθον	ὀρεξαίσθην	ὀρεξαίμεθᾰ	ὀρέξαισθε	ὀρέξαιντο
	impératif		ὄρεξαι	ὀρεξάσθω	ὀρέξᾰσθον	ὀρεξάσθων		ὀρέξᾰσθε	ὀρεξάσθων
passif	indicatif	ὠρέχθην	ὠρέχθης	ὠρέχθη	ὠρέχθητον	ὠρεχθήτην	ὠρέχθημεν	ὠρέχθητε	ὠρέχθησᾰν
	subjonctif	ὀρεχθῶ	ὀρεχθῇς	ὀρεχθῇ	ὀρεχθῆτον	ὀρεχθῆτον	ὀρεχθῶμεν	ὀρεχθῆτε	ὀρεχθῶσῐ/ ὀρεχθῶσῐν
	optatif	ὀρεχθείην	ὀρεχθείης	ὀρεχθείη	ὀρεχθεῖτον/ ὀρεχθείητον	ὀρεχθείτην/ ὀρεχθειήτην	ὀρεχθεῖμεν/ ὀρεχθείημεν	ὀρεχθεῖτε/ ὀρεχθείητε	ὀρεχθεῖεν/ ὀρεχθείησᾰν
	impératif		ὀρέχθητῐ	ὀρεχθήτω	ὀρέχθητον	ὀρεχθήτων		ὀρέχθητε	ὀρεχθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		ὀρέξαι			ὀρέξᾰσθαι		ὀρεχθῆναι
participe	m	ὀρέξᾱς			ὀρεξάμενος		ὀρεχθείς
	f	ὀρέξᾱσᾰ			ὀρεξᾰμένη		ὀρεχθεῖσᾰ
	n	ὄρεξᾰν			ὀρεξάμενον		ὀρεχθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : ὤρεγμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	ὤρεγμαι	ὤρεξαι	ὤρεκται	ὤρεχθον	ὤρεχθον	ὠρέγμεθᾰ	ὤρεχθε	ὠρεγμένοι εἰσί
	subjonctif	ὠρεγμένος ὦ	ὠρεγμένος ᾖς	ὠρεγμένος ᾖ	ὠρεγμένω ἦτον	ὠρεγμένω ἦτον	ὠρεγμένοι ὦμεν	ὠρεγμένοι ἦτε	ὠρεγμένοι ὦσῐ/ ὠρεγμένοι ὦσῐν
	optatif	ὠρεγμένος εἴην	ὠρεγμένος εἴης	ὠρεγμένος εἴη	ὠρεγμένοι εἴητον/ ὠρεγμένοι εἶτον	ὠρεγμένω εἰήτην/ ὠρεγμένω εἴτην	ὠρεγμένοι εἴημεν/ ὠρεγμένοι εἶμεν	ὠρεγμένοι εἴητε/ ὠρεγμένοι εἶτε	ὠρεγμένοι εἴησᾰν/ ὠρεγμένοι εἶεν
	impératif		ὤρεξο	ὠρέχθω	ὤρεχθον	ὠρέχθων		ὤρεχθε	ὠρέχθων
						moyen/passif
infinitif						ὠρέχθαι
participe	m					ὠρεγμένος
	f					ὠρεγμένη
	n					ὠρεγμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Parfait : ὀρωρέχαμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	ὀρωρέχαμαι	ὀρωρέχασαι	ὀρωρέχαται	ὀρωρέχασθον	ὀρωρέχασθον	ὀρωρεχάμεθᾰ	ὀρωρέχασθε	ὀρωρέχανται
	subjonctif	ὀρωρεχαμένος ὦ	ὀρωρεχαμένος ᾖς	ὀρωρεχαμένος ᾖ	ὀρωρεχαμένω ἦτον	ὀρωρεχαμένω ἦτον	ὀρωρεχαμένοι ὦμεν	ὀρωρεχαμένοι ἦτε	ὀρωρεχαμένοι ὦσῐ/ ὀρωρεχαμένοι ὦσῐν
	optatif	ὀρωρεχαμένος εἴην	ὀρωρεχαμένος εἴης	ὀρωρεχαμένος εἴη	ὀρωρεχαμένοι εἴητον/ ὀρωρεχαμένοι εἶτον	ὀρωρεχαμένω εἰήτην/ ὀρωρεχαμένω εἴτην	ὀρωρεχαμένοι εἴημεν/ ὀρωρεχαμένοι εἶμεν	ὀρωρεχαμένοι εἴητε/ ὀρωρεχαμένοι εἶτε	ὀρωρεχαμένοι εἴησᾰν/ ὀρωρεχαμένοι εἶεν
	impératif		ὀρωρέχασο	ὀρωρεχάσθω	ὀρωρέχασθον	ὀρωρεχάσθων		ὀρωρέχασθε	ὀρωρεχάσθων
						moyen/passif
infinitif						ὀρωρεχ?σθαι
participe	m					ὀρωρεχαμένος
	f					ὀρωρεχαμένη
	n					ὀρωρεχαμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Plus-que-parfait : ὀρωρεχάμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	ὀρωρεχάμην	ὀρωρέχασο	ὀρωρέχατο	ὀρωρέχασθον	ὀρωρεχάσθην	ὀρωρεχάμεθᾰ	ὀρωρέχασθε	ὀρωρέχαντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.