< Conjugaison:tchèque
Conjugaison:tchèque/brečet
Personne | Présent | Passé | Futur | Conditionnel | Impératif |
---|---|---|---|---|---|
já | brečím | brečel jsem masculin brečela jsem féminin | budu brečet | brečel bych masculin brečela bych féminin | — |
ty | brečíš | brečel jsi masculin brečels (Familier) masculin brečela jsi féminin | budeš brečet | brečel bys masculin brečela bys féminin | brečbreč |
on ona ono |
brečí | brečel masculin brečela féminin brečelo neutre | bude brečet | brečel by masculin brečela by féminin masculin brečelo by neutre | — |
my | brečíme | brečeli jsme masculin brečely jsme féminin | budeme brečet | brečeli bychom masculin brečely bychom féminin | brečbrečme |
vy | brečíte | brečeli jste masculin brečely jste féminin | budete brečet | brečeli byste masculin brečely byste féminin | brečbrečte |
oni ony ony |
brečí | brečeli masculin brečely féminin brečela neutre | budou brečet | brečeli by masculin brečely by féminin brečela by neutre | — |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.