< Conjugaison:tchèque
Conjugaison:tchèque/křičet
Personne | Présent | Passé | Futur | Conditionnel | Impératif |
---|---|---|---|---|---|
já | křičím | křičel jsem masculin křičela jsem féminin | budu křičet | křičel bych masculin křičela bych féminin | — |
ty | křičíš | křičel jsi masculin křičels (Familier) masculin křičela jsi féminin | budeš křičet | křičel bys masculin křičela bys féminin | křičkřič |
on ona ono |
křičí | křičel masculin křičela féminin křičelo neutre | bude křičet | křičel by masculin křičela by féminin masculin křičelo by neutre | — |
my | křičíme | křičeli jsme masculin křičely jsme féminin | budeme křičet | křičeli bychom masculin křičely bychom féminin | křičkřičme |
vy | křičíte | křičeli jste masculin křičely jste féminin | budete křičet | křičeli byste masculin křičely byste féminin | křičkřičte |
oni ony ony |
křičí | křičeli masculin křičely féminin křičela neutre | budou křičet | křičeli by masculin křičely by féminin křičela by neutre | — |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.