Knecht

Voir aussi : knecht

Allemand

Étymologie

Du moyen haut-allemand knëht.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif der Knecht die Knechte
Accusatif den Knecht die Knechte
Génitif des Knechts
ou Knechtes
der Knechte
Datif dem Knecht den Knechten

Knecht \knɛçt\ masculin

  1. Valet, serviteur, domestique.
    • Wenn es kalt war, übernachteten die Knechte auf dem Heuboden über den Kühen und Pferden, von denen etwas Wärme ausging.
      Lorsqu’il faisait froid, les valets passaient la nuit dans le fenil, au-dessus des vaches et des chevaux, dont émanait un peu de chaleur.

Dérivés

  • Altknecht
  • Bauernknecht
  • Bootsknecht
  • Brauknecht
  • Dienstknecht
  • Edelknecht
  • Folterknecht
  • Fuhrknecht
  • Fürstenknecht
  • Fußknecht
  • Gottesknecht
  • Großknecht
  • Hausknecht
  • Henkersknecht
  • Holzknecht
  • Jungknecht
  • Kammerknecht
  • Kleinknecht
  • Knecht Ruprecht
  • knechten
  • knechtisch
  • Knechtsarbeit
  • Knechtschaft
  • Knechtsgestalt
  • Kriegsknecht
  • Landsknecht
  • Mahlknecht
  • Marterknecht
  • Pfaffenknecht
  • Pferdeknecht
  • Reitknecht
  • Ruderknecht
  • Schalksknecht
  • Schinderknecht
  • Stallknecht
  • Stiefelknecht
  • Trossknecht
  • Verknechtung
  • Waffenknecht
  • Weberknecht
  • Weiberknecht

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.