Myrina

Latin

Étymologie

Du grec ancien Μύρινα, Múrina ou Μυρίνη, Murínê.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Myrină
Vocatif Myrină
Accusatif Myrinăm
Génitif Myrinae
Datif Myrinae
Ablatif Myrinā

Myrina \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Géographie) Ville d’Éolie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Géographie) Ville de l’île de Lemnos.
    • ab ea Lemnos XXII, quae ab Atho LXXXVII; circuitu pate CXV:D p., oppida habet Hephaestiam et Myrinam, in cuius forum solstitio Athos eiaculatur umbram.  (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.