Narbo

Gaulois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre

Narbo *\Prononciation ?\

  1. (Géographie) Narbonne.

Références

Latin

Étymologie

Du gaulois Narbo[1].

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Narbo
Vocatif Narbo
Accusatif Narbonem
Génitif Narbonis
Datif Narbonī
Ablatif Narbonĕ

Narbo \Prononciation ?\ masculin ou féminin (l’usage hésite)

  1. (Géographie) Narbonne.
    • Progressus in Nitiobriges et Gabalos ab utrisque obsides accipit et magna coacta manu in provinciam Narbonem versus eruptionem facere contendit.  (César, B. G., VII, 7)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • in ora regio Sordonum intusque Consuaranorum, flumina Tecum, Vernodurum, oppida Illiberis, magnae quondam urbis tenue vestigium, Ruscino Latinorum, flumen Ataz, e Pyrenaeo Rubrensem permeans lacum, Narbo Martius Decumanorum colonia XII p. mari distans, flumina Araris, Liria. oppida de cetero rara praeiacentibus stagnis.  (Pline, N. H., III, 32)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

  • Narbo Martius
  • (En bas-latin) Narbona

Gentilés et adjectifs correspondants

Voir aussi

  • Narbo sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

  1. Jean-Louis Brunaux, Les Gaulois, Tallandier, Paris, 2020
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.