Oeneius
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Oeneius | Oeneiă | Oeneium | Oeneiī | Oeneiae | Oeneiă |
Vocatif | Oeneie | Oeneiă | Oeneium | Oeneiī | Oeneiae | Oeneiă |
Accusatif | Oeneium | Oeneiăm | Oeneium | Oeneiōs | Oeneiās | Oeneiă |
Génitif | Oeneiī | Oeneiae | Oeneiī | Oeneiōrŭm | Oeneiārŭm | Oeneiōrŭm |
Datif | Oeneiō | Oeneiae | Oeneiō | Oeneiīs | Oeneiīs | Oeneiīs |
Ablatif | Oeneiō | Oeneiā | Oeneiō | Oeneiīs | Oeneiīs | Oeneiīs |
Oeneius \Prononciation ?\
- D’Œnée.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « Oeneius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.