Rumo

Voir aussi : rumo

Français

Étymologie

De l’italien Rumo.

Nom propre

Rumo \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Commune d’Italie de la province de Trente, dans le Trentin-Haut-Adige.

Traductions

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Rumo sur l’encyclopédie Wikipédia

Italien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre

Rumo \Prononciation ?\ féminin

  1. (Géographie) Rumo, commune d’Italie de la province de Trente, dans le Trentin-Haut-Adige.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Rumo sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Latin

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif Rumo
Vocatif Rumo
Accusatif Rumonem
Génitif Rumonis
Datif Rumonī
Ablatif Rumonĕ

Rumo \Prononciation ?\ masculin

  1. Ancien nom du Tibre selon Maurus Servius Honoratus un auteur du quatrième siècle de notre ère.
    • stringentem ripas radentem, inminuentem: nam hoc est Tiberini fluminis proprium, adeo ut ab antiquis Rumon dictus sit, quasi ripas ruminans et exedens. in sacris etiam Serra dicebatur, unde ait nunc et pinguia culta secantem. in aliqua etiam urbis parte Tarentum dicitur eo quod ripas terat. alii 'stringentem' iuxta veterem morem dictum intellegunt: 'stringere' enim significare dicunt tactu modico praeterire, ut ipse ait “magno strinxit de corpore Turni”.  (Servius, Commentarii in Vergilii Aeneidos libros, livre 8)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Voir aussi

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.