Rumo
: rumo
Français
Étymologie
- De l’italien Rumo.
Nom propre
Rumo \Prononciation ?\
- (Géographie) Commune d’Italie de la province de Trente, dans le Trentin-Haut-Adige.
Voir aussi
- Rumo sur l’encyclopédie Wikipédia
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre
Rumo \Prononciation ?\ féminin
Voir aussi
- Rumo sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Rumo |
Vocatif | Rumo |
Accusatif | Rumonem |
Génitif | Rumonis |
Datif | Rumonī |
Ablatif | Rumonĕ |
Rumo \Prononciation ?\ masculin
- Ancien nom du Tibre selon Maurus Servius Honoratus un auteur du quatrième siècle de notre ère.
stringentem ripas radentem, inminuentem: nam hoc est Tiberini fluminis proprium, adeo ut ab antiquis Rumon dictus sit, quasi ripas ruminans et exedens. in sacris etiam Serra dicebatur, unde ait nunc et pinguia culta secantem. in aliqua etiam urbis parte Tarentum dicitur eo quod ripas terat. alii 'stringentem' iuxta veterem morem dictum intellegunt: 'stringere' enim significare dicunt tactu modico praeterire, ut ipse ait “magno strinxit de corpore Turni”.
— (Servius, Commentarii in Vergilii Aeneidos libros, livre 8)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Voir aussi
Références
- « Rumo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.