Sandaliotis

Latin

Étymologie

Du grec ancien Σανδαλιῶτις, Sandaliôtis, apparenté à sandalium.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Sandaliotis
Vocatif Sandaliotis
Accusatif Sandaliotem
Génitif Sandaliotis
Datif Sandaliotī
Ablatif Sandaliotĕ
Cas Singulier
Nominatif Sandaliotis
Vocatif Sandaliotis
Accusatif Sandaliotidem
Génitif Sandaliotidis
Datif Sandaliotidī
Ablatif Sandaliotidĕ

Sandaliotis \Prononciation ?\ féminin Note : le premier tableau de déclinaison correspond à l’accusatif grec donné par Pline, le second à la déclinaison donnée tant par Gaffiot[1] que par Lewis et Short[2]

  1. (Géographie) Autre nom grec de la Sardaigne.
    • Sardiniam ipsam Timaeus Sandaliotim appellavit ab effigie soleae, Myrsilus Ichnusam a similitudine vestigii.  (Pline l’Ancien, Naturalis Historia)
      Timée a appelé la Sardaigne Sandaliotis, à cause de sa ressemblance avec semelle de soulier; Myrsilus, Ichnusa, par comparaison avec l'empreinte laissée par un pied.  (traduction)

Synonymes

Apparentés étymologiques

  • Sandalios

Références

  1. « Sandaliotis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
  2. « Sandaliotis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.