Thaddaeus

Voir aussi : Thaddæus

Anglais

Étymologie

Du latin Thaddaeus.

Prénom

Invariable
Thaddaeus
\ˈθæd.ɪəs\
ou \ˈθæd.i.əs\

Thaddaeus \ˈθæd.ɪəs\ ou \ˈθæd.i.əs\

  1. Thaddée.

Variantes orthographiques

Latin

Étymologie

Du grec ancien Θαδδαῖος, Thaddaîos.

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif Thaddaeus
Vocatif Thaddaee
Accusatif Thaddaeum
Génitif Thaddaeī
Datif Thaddaeō
Ablatif Thaddaeō

Thaddaeus masculin singulier

  1. Thaddée.
    • Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum immundorum, ut ejicerent eos, et curarent omnem languorem, et omnem infirmitatem.
      Duodecim autem Apostolorum nomina sunt haec. Primus, Simon, qui dicitur Petrus: et Andreas frater ejus,
      Jacobus Zebedaei, et Joannes frater ejus, Philippus, et Bartholomaeus, Thomas, et Matthaeus publicanus, Jacobus Alphaei, et Thaddaeus,
      Simon Chananaeus, et Judas Iscariotes, qui et tradidit eum.
       (Vulgata, Matthaeus, 10)
      Ayant assemblé ses douze disciples, Jésus leur donna puissance sur les esprits impurs pour les chasser, et pour guérir toute maladie et toute infirmité. Or voici les noms des douze apôtres : Le premier, Simon, appelé Pierre, et André son frère ; Jacques, fils de Zébédée, et Jean son frère ; Philippe et Barthélemi ; Thomas et Matthieu le publicain ; Jacques, fils d’Alphée, et Thaddée ; Simon le Zélé, et Judas Iscariote, qui le trahit.  (traduction)

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.