Trebia
Latin
Étymologie
Nom propre 1
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Trebiă |
Vocatif | Trebiă |
Accusatif | Trebiăm |
Génitif | Trebiae |
Datif | Trebiae |
Ablatif | Trebiā |
Trebia \Prononciation ?\ féminin singulier
- (Géographie) Trebbia, affluent du Pô.
CCC p. a fonte addens meatu duo de LXXXX nec amnes tantum Appenninos Alpinosque navigabiles capiens, sed lacus quoque inmensos in eum sese exonerantes, omni numero XXX flumina in mare Hadriaticum defert, celeberrima ex iis Appennini latere Iactum, Tanarum, Trebiam Placentinum, Tarum, Inciam, Gabellum, Scultennam, Rhenum, Alpium vero Sturam, Orgum, Durias duas, Sesitem, Ticinum, Lambrum, Adduam, Ollium, Mincium.
— (Pline, Naturalis Historia, III, 118)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Nom propre 2
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Trebiă |
Vocatif | Trebiă |
Accusatif | Trebiăm |
Génitif | Trebiae |
Datif | Trebiae |
Ablatif | Trebiā |
Trebia \Prononciation ?\ féminin singulier
Gentilés et adjectifs correspondants
- Trebianus
Voir aussi
- Trebia (discretiva) sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Trebia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.