abominé

Voir aussi : abomine

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe abominer
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
abominé

abominé \a.bɔ.mi.ne\

  1. Participe passé masculin singulier du verbe abominer.

Prononciation

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe abominar
Indicatif Présent (yo) abominé
(tú) abominé
(vos) abominé
(él/ella/usted) abominé
(nosotros-as) abominé
(vosotros-as) abominé
(os) abominé
(ellos-as/ustedes) abominé
Imparfait (yo) abominé
(tú) abominé
(vos) abominé
(él/ella/usted) abominé
(nosotros-as) abominé
(vosotros-as) abominé
(os) abominé
(ellos-as/ustedes) abominé
Passé simple (yo) abominé
(tú) abominé
(vos) abominé
(él/ella/usted) abominé
(nosotros-as) abominé
(vosotros-as) abominé
(os) abominé
(ellos-as/ustedes) abominé
Futur simple (yo) abominé
(tú) abominé
(vos) abominé
(él/ella/usted) abominé
(nosotros-as) abominé
(vosotros-as) abominé
(os) abominé
(ellos-as/ustedes) abominé

abominé \a.βo.miˈne\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de abominar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.