accio
Latin
Verbe
acciō, infinitif : accīre, parfait : accīvī, supin : accītum \ˈak.ki.oː\ transitif (voir la conjugaison)
- Faire venir, mander.
in locum oratoris doctor artium ludicrarum accitur
— (Ammiano Marcellino, Res gestae, liber XIV, VI, 18)- au lieu d'un orateur, un expert en arts théâtraux est appelé
Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.
Dérivés
Références
- « accio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.