adsensus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | adsensus | adsensūs |
Vocatif | adsensus | adsensūs |
Accusatif | adsensum | adsensūs |
Génitif | adsensūs | adsensuum |
Datif | adsensūi ou adsensū |
adsensibus |
Ablatif | adsensū | adsensibus |
adsensus \Prononciation ?\ masculin
- Assentioment, approbation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | adsensus | adsensă | adsensum | adsensī | adsensae | adsensă |
Vocatif | adsense | adsensă | adsensum | adsensī | adsensae | adsensă |
Accusatif | adsensum | adsensăm | adsensum | adsensōs | adsensās | adsensă |
Génitif | adsensī | adsensae | adsensī | adsensōrŭm | adsensārŭm | adsensōrŭm |
Datif | adsensō | adsensae | adsensō | adsensīs | adsensīs | adsensīs |
Ablatif | adsensō | adsensā | adsensō | adsensīs | adsensīs | adsensīs |
adsensus \Prononciation ?\
- Participe passé de adsentior et adsentio.
Références
- « adsensus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.