apiacus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | apiacus | apiacă | apiacum | apiacī | apiacae | apiacă |
Vocatif | apiace | apiacă | apiacum | apiacī | apiacae | apiacă |
Accusatif | apiacum | apiacăm | apiacum | apiacōs | apiacās | apiacă |
Génitif | apiacī | apiacae | apiacī | apiacōrŭm | apiacārŭm | apiacōrŭm |
Datif | apiacō | apiacae | apiacō | apiacīs | apiacīs | apiacīs |
Ablatif | apiacō | apiacā | apiacō | apiacīs | apiacīs | apiacīs |
apiacus \Prononciation ?\
- D’ache, semblable à l’ache.
Olus caulesque, quibus nunc principatus hortorum, apud Graecos in honore fuisse non reperio, sed Cato brassicae miras canit laudes, quas in medendi loco reddemus. genera eius facit: extentis foliis, caule magno, alteram crispo folio, quam apiacam vocant, tertiam minutis caulibus, lenem, teneram minimeque probat.
— (Pline le Jeune, Naturalis Historia, XIX)- Je ne trouve pas que le chou, qui aujourd'hui est au premier rang parmi les plantes de jardin, ait été en honneur chez les Grecs. Mais Caton en vante singulièrement les propriétés, dont nous parlerons dans la matière médicale. Il en fait trois espèces : la première à feuilles étendues, à grosse tige ; la seconde à feuilles crépues, qu'il appelle apiane (chou frisé) ; la troisième à tige menue, basse, tendre, dont il fait le moindre cas.
Références
- « apiacus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « apiacus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.