apostata
: apóstata
Espagnol
Étymologie
- Du latin apostata.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
apostata | apostatas |
apostata \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Apostat.
Italien
Étymologie
- Du latin apostata.
Nom commun
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | apostata \a.ˈpɔ.sta.ta\ |
apostati \a.ˈpɔ.sta.ti\ |
Féminin | apostate \a.ˈpɔ.sta.te\ |
apostata \a.ˈpɔ.sta.ta\ masculin et féminin identiques
Latin
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | apostată | apostatae |
Vocatif | apostată | apostatae |
Accusatif | apostatăm | apostatās |
Génitif | apostatae | apostatārŭm |
Datif | apostatae | apostatīs |
Ablatif | apostatā | apostatīs |
apostata \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : apostatrix)
- (Christianisme) Apostat.
Julianus Apostata.
- Julien l'Apostat.
Apparentés étymologiques
- apostasia (« apostasie »)
- apostaticus (« d'apostat »)
- apostato (« apostasier »)
Références
- « apostata », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe apostatar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela apostata | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) apostata |
apostata \Prononciation ?\
Tchèque
Étymologie
- Du latin apostata.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | apostata | apostatové |
Génitif | apostaty | apostatů |
Datif | apostatovi | apostatům |
Accusatif | apostatu | apostaty |
Vocatif | apostato | apostatové |
Locatif | apostatovi | apostatech |
Instrumental | apostatou | apostaty |
apostata \Prononciation ?\ masculin animé
Synonymes
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- apostata sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.