arcʼh

Voir aussi : arch, arch-

Breton

Étymologie

(Nom 1) Du moyen breton arch[1], issu du latin arca.
À comparer avec arch en gallois, argh en cornique (sens identique).
(Nom 2) Du vieux breton arch.
À comparer avec arch en gallois (sens identique).

Nom commun 1

Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
arcʼh arcʼhoù ircʼhier

arcʼh \ˈarx\ féminin

  1. (Architecture) Arche.
  2. (Mobilier) Arche, coffre, bahut, huche.
    • Ne oa ket da faziañ : o tont war-eeun etrezek an arc’h Noe e oant.  (Roparz Hemon, Alanig an Tri Roue, Skridoù Breizh, 1950, page 79)
      Il n’y avait pas à se tromper : ils étaient en train de se diriger directement vers l’arche de Noé.
    • En arcʼh-all ne oa nemet dilhad kozh hag uzet.  (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 79)
      Dans l’autre coffre il n’y avait que des vieux vêtements et usés.
  3. Cercueil.

Dérivés

  • arcʼhad
  • arcʼher

Nom commun 2

arcʼh \ˈarx\ masculin

  1. Postulat.

Dérivés

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.