aritmetic

Voir aussi : aritmètic

Occitan

Étymologie

Du latin arithmeticus et arithmetica. Lui-même issu du grec ancien ἀριθμός, arithmos nombre ») et du suffixe -ikos.

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin aritmetic
\a.ɾit.me.ˈtik\
aritmetics
\a.ɾit.me.ˈtit͡s\
Féminin aritmetica
\a.ɾit.me.ˈti.ko̞\
aritmeticas
\a.ɾit.me.ˈti.ko̞s\

aritmetic \a.ɾit.me.ˈtik\ (graphie normalisée)

  1. Arithmétique.

Prononciation

Références

Roumain

Étymologie

Du français arithmétique, dérivant du latin arithmeticus et du grec ancien ἀριθμητική (arithmêtikê).

Adjectif

Adjectif
4 formes
Singulier Pluriel
Masculin
Neutre
Féminin Masculin Féminin
Neutre
Nominatif
Accusatif
Indéfini aritmetic aritmetică aritmetici aritmetice
Défini aritmeticul aritmetica aritmeticii aritmeticele
Datif
Génitif
Indéfini aritmetic aritmetice aritmetici aritmetice
Défini aritmeticului aritmeticei aritmeticilor aritmeticelor

aritmetic \Prononciation ?\

  1. (Mathématiques) En rapport avec l'arithmétique, arithmétique.

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.