astenn
Breton
Étymologie
Verbe
astenn \ˈas.tɛn\ (voir la conjugaison), base verbale astenn-
- Étendre, tendre.
« Enoret on ouzh hoc’h anavezout, Aotrou Treveur, » eme Wenn en ur astenn he dorn dezhañ .
— (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 11)- « Je suis honorée de vous connaître, Seigneur Trémeur, » dit Gwenn en lui tendant la main.
- (Par extension) Allonger, rallonger, prolonger
- Avancer (la main, de l’argent).
Variantes
- astenniñ
Synonymes
Dérivés
- astenn-diastenn
- astennad
- astennadenn
- astennadur
- astenner
- astennerezh
- astennidigezh
- astennidik
- astennus
- astennusted
- diastenn
- en em astenn
Références
- Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.