auscultatus

Latin

Étymologie

Déverbal de ausculto, dérivé de auscultatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif auscultatus auscultatūs
Vocatif auscultatus auscultatūs
Accusatif auscultatum auscultatūs
Génitif auscultatūs auscultatuum
Datif auscultatūi
ou auscultatū
auscultatibus
Ablatif auscultatū auscultatibus

auscultatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Auditoire, façon d'écouter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif auscultatus auscultată auscultatum auscultatī auscultatae auscultată
Vocatif auscultate auscultată auscultatum auscultatī auscultatae auscultată
Accusatif auscultatum auscultatăm auscultatum auscultatōs auscultatās auscultată
Génitif auscultatī auscultatae auscultatī auscultatōrŭm auscultatārŭm auscultatōrŭm
Datif auscultatō auscultatae auscultatō auscultatīs auscultatīs auscultatīs
Ablatif auscultatō auscultatā auscultatō auscultatīs auscultatīs auscultatīs

auscultatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de ausculto.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.