bělavý

Tchèque

Étymologie

Dérivé de bílý, avec le suffixe -avý.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif bělavý bělavá bělavé
vocatif bělavý bělavá bělavé
accusatif bělavého bělavý bělavou bělavé
génitif bělavého bělavé bělavého
locatif bělavém bělavé bělavém
datif bělavému bělavé bělavému
instrumental bělavým bělavou bělavým
pluriel nominatif bělaví bělavé bělavá
vocatif bělaví bělavé bělavá
accusatif bělavé bělavá
génitif bělavých
locatif bělavých
datif bělavým
instrumental bělavými

bělavý \bjɛlaviː\ (comparatif : bělavější, superlatif : nejbělavější)

  1. Blanchâtre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.