balanino
Italien
Étymologie
- Du latin balaninus (« du gland »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
balanino \Prononciation ?\ |
balanini \Prononciation ?\ |
balanino \Prononciation ?\ masculin
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | balaninus | balanină | balaninum | balaninī | balaninae | balanină |
Vocatif | balanine | balanină | balaninum | balaninī | balaninae | balanină |
Accusatif | balaninum | balaninăm | balaninum | balaninōs | balaninās | balanină |
Génitif | balaninī | balaninae | balaninī | balaninōrŭm | balaninārŭm | balaninōrŭm |
Datif | balaninō | balaninae | balaninō | balaninīs | balaninīs | balaninīs |
Ablatif | balaninō | balaninā | balaninō | balaninīs | balaninīs | balaninīs |
balanino \Prononciation ?\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.