beamen
Néerlandais
Étymologie
- De l’hébreu amen.
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | beaam | beaamde |
jij | beaamt | |
hij, zij, het | beaamt | |
wij | beaam | beaamden |
jullie | beaam | |
zij | beaam | |
u | beaamt | beaamde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | beaamd | beaamd |
beamen \Prononciation ?\ transitif
Synonymes
- bevestigen
- billijken
- goedkeuren
- ja zeggen
- toestemmen
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,8 % des Flamands,
- 97,9 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « beamen [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.