bezúhonný
Tchèque
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | bezúhonný | bezúhonná | bezúhonné | |
vocatif | bezúhonný | bezúhonná | bezúhonné | ||
accusatif | bezúhonného | bezúhonný | bezúhonnou | bezúhonné | |
génitif | bezúhonného | bezúhonné | bezúhonného | ||
locatif | bezúhonném | bezúhonné | bezúhonném | ||
datif | bezúhonnému | bezúhonné | bezúhonnému | ||
instrumental | bezúhonným | bezúhonnou | bezúhonným | ||
pluriel | nominatif | bezúhonní | bezúhonné | bezúhonná | |
vocatif | bezúhonní | bezúhonné | bezúhonná | ||
accusatif | bezúhonné | bezúhonná | |||
génitif | bezúhonných | ||||
locatif | bezúhonných | ||||
datif | bezúhonným | ||||
instrumental | bezúhonnými |
bezúhonný \ˈbɛzuːɦoniː\
- Probe, sans atteinte à l’honneur.
Bezúhonný život.
- Une vie probe.
Dérivés
- bezúhonně (« probement »)
- bezúhonnost (« probité »)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.