braken

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

braken intransitif

Présent Prétérit
ik braak braakte
jij braakt
hij, zij, het braakt
wij braken braakten
jullie braken
zij braken
u braakt braakte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben brakend gebraakt
  1. Rejeter, rejeter de la nourriture, rendre, vomir.

Synonymes

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Forme de verbe

braken \Prononciation ?\

  1. Première personne du pluriel du prétérit de breken.
  2. Deuxième personne du pluriel du prétérit de breken.
  3. Troisième personne du pluriel du prétérit de breken.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.