cʼhoariet

Breton

Forme de verbe

cʼhoariet \xwa.ˈriː.et\

  1. Participe passé du verbe cʼhoari.
    • — [...]. Goulennet en deus diganen cʼhoari diñsoù gantañ, hag am eus cʼhoariet, rak ne ouien ket piv e oa. [...].  (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 67)
      — [...]. Il mʼa demandé de jouer aux dés avec lui, et jʼai joué, car je ne savais pas qui il était. [...].
  2. Troisième personne du singulier de l’impératif du verbe cʼhoari.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.