cassiterinus
Latin
Étymologie
- Dérivé de cassiterum (« étain »), avec le suffixe -inus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | cassiterinus | cassiterină | cassiterinum | cassiterinī | cassiterinae | cassiterină |
Vocatif | cassiterine | cassiterină | cassiterinum | cassiterinī | cassiterinae | cassiterină |
Accusatif | cassiterinum | cassiterinăm | cassiterinum | cassiterinōs | cassiterinās | cassiterină |
Génitif | cassiterinī | cassiterinae | cassiterinī | cassiterinōrŭm | cassiterinārŭm | cassiterinōrŭm |
Datif | cassiterinō | cassiterinae | cassiterinō | cassiterinīs | cassiterinīs | cassiterinīs |
Ablatif | cassiterinō | cassiterinā | cassiterinō | cassiterinīs | cassiterinīs | cassiterinīs |
cassiterinus \Prononciation ?\
Références
- « cassiterinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.