cataclysmus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κατακλυσμός, kataklysmós (« cataclysme »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | cataclysmus | cataclysmī |
Vocatif | cataclysme | cataclysmī |
Accusatif | cataclysmum | cataclysmōs |
Génitif | cataclysmī | cataclysmōrum |
Datif | cataclysmō | cataclysmīs |
Ablatif | cataclysmō | cataclysmīs |
cataclysmus \Prononciation ?\ masculin
- Cataclysme.
benedictio illius quasi fluvius inundavit
— (Vulgata, Ecclesiasticus, 39:27-29)
et quomodo cataclysmus aridam inebriavit sic ira ipsius gentes quae non exquisierunt eum hereditabit
quomodo convertit aquas et siccata est terra et viae illius viis illorum directae sunt sic peccatoribus offensiones in ira eius.- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Auctoritatem litteris praestat antiquitas summa Primus enim prophetes Moyses, qui mundi conditionem et generis humani pullulationem et mox ultricem iniquitatis illius aevi vim cataclysmi de praeterito exorsus est, per vaticinationem usque ad suam aetatem et deinceps per res suas futurorum imagines edidit, penes quem et temporum ordo digestus ab initio supputationem saeculi praestitit.
— (Tertullien, Apologeticus)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
- cataclysmos
Références
- « cataclysmus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.