charakter
Polonais
Étymologie
- Du latin character.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | charakter | charaktery |
Vocatif | charakterze | charaktery |
Accusatif | charakter | charaktery |
Génitif | charakteru | charakterów |
Locatif | charakterze | charakterach |
Datif | charakterowi | charakterom |
Instrumental | charakterem | charakterami |
charakter \xaˈraktɛr\ masculin inanimé
- (Psychologie) Caractère.
Maria ma okropny charakter, trudno z nią mieszkać.
- Marie a un caractère affreux, c'est dur de vivre avec elle.
Synonymes
Dérivés
- charakterystyczny
Voir aussi
- charakter sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : charakter. (liste des auteurs et autrices)
Tchèque
Étymologie
- Du latin character.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | charakter | charaktery |
Génitif | charakteru | charakterů |
Datif | charakteru | charakterům |
Accusatif | charakter | charaktery |
Vocatif | charaktere | charaktery |
Locatif | charakteru | charakterech |
Instrumental | charakterem | charaktery |
charkater \xaraktɛr\ masculin inanimé
Synonymes
Apparentés étymologiques
- charakteristika (« caractéristique »)
- charakteristický (« caractéristique »)
- charakterizovat (« caractériser »)
- charakterní (« caractériel »)
Prononciation
- Tchéquie : écouter « charakter [xaraktɛr] »
Références
- charakter sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.