chascun

Ancien français

Étymologie

(842) cadhuna (féminin singulier). Du latin cascunum.

Adjectif

Nombre Cas Masculin Féminin Neutre
Singulier Sujet chascuns chascune chascun
Régime chascun
Pluriel Sujet chascun chascunes
Régime chascuns

chascun \Prononciation ?\ masculin

  1. Chaque.
    • en chascun chapistre particulier je ferai connoistre premierement chascune maladie  (H. de Mondeville, Chirurgie, traduction anonyme en français, 1314. Édition de Alphonse Bos, page 38.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Pronom

chascun \Prononciation ?\ masculin

  1. Chacun.

Variantes

  • cascun (surtout Nord de la France et anglo-normand)
  • chascon
  • chescun

Références

Moyen français

Étymologie

De l’ancien français chascun.

Pronom

Singulier Pluriel
Masculin chascun
\Prononciation ?\
chascuns
\Prononciation ?\
Féminin chascune
\Prononciation ?\
chascunes
\Prononciation ?\

chascun *\Prononciation ?\ masculin

  1. Chacun.
    • Lors dist Pantagruel, pleut à dieu que chascun, de vous eussent deux paires de sonnettes de sacre au menton, & que ie eusse au mien les grosses horologes de Renes, de Poictiers, de Tours, & de Cambray, pour veoir l'aubade que nous donnerions au remuement de noz badigoinces.  (François Rabelais, Pantagruel, 1532.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.