cinnamomum
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κινναμωμον, kinnamômon.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | cinnamomum | cinnamoma |
Vocatif | cinnamomum | cinnamoma |
Accusatif | cinnamomum | cinnamoma |
Génitif | cinnamomī | cinnamomōrum |
Datif | cinnamomō | cinnamomīs |
Ablatif | cinnamomō | cinnamomīs |
cinnamomum \Prononciation ?\ neutre
- (Botanique) Cannelier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Cuisine) Cannelle.
similis ratio et in crocino additis cinnabari, anchusa, vino. similis et in sampsuchino admixtis omphacio, calamo. optimum hoc in Cypro, Mytilenis, ubi plurima sampsuchus. miscentur et vilora genera olei e myrto, lauru, quibus additur sampsuchum, lilium, faenum Graecum, murra, casia, nardum, iuncus, cinnamomum.
— (Pline, Naturalis Historia, XIII)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Affectueusement, « ma cannelle ».
tu mihi stacte, tu cinnamomum, tu rosa
— (Plaute. Curc. 1, 2, 8.)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
- cinnămus (« cannelle »)
- cinnămeus (« de cannelle »)
Références
- « cinnamomum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.