cogitatorium

Latin

Étymologie

Dérivé de cogitatus, avec le suffixe -orium.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cogitatorium cogitatoria
Vocatif cogitatorium cogitatoria
Accusatif cogitatorium cogitatoria
Génitif cogitatoriī cogitatoriōrum
Datif cogitatoriō cogitatoriīs
Ablatif cogitatoriō cogitatoriīs

cogitatorium \Prononciation ?\ neutre

  1. (Philosophie) Siège de la pensée.
    • Non enim membra sunt substantiae animalis, sed ingenia: ut motorium, ut actorium, ut cogitatorium, et si qua in hunc modum distinguunt; ut et ipsi illi quinque notissimi sensus, visus, auditus, gustus, tactus, odoratus.  (Tertullien, De anima)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.