collatus

Latin

Étymologie

Déverbal de confero, dérivé de collatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif collatus collatūs
Vocatif collatus collatūs
Accusatif collatum collatūs
Génitif collatūs collatuum
Datif collatūi
ou collatū
collatibus
Ablatif collatū collatibus

collatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Combat.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Conférence.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif collatus collată collatum collatī collatae collată
Vocatif collate collată collatum collatī collatae collată
Accusatif collatum collatăm collatum collatōs collatās collată
Génitif collatī collatae collatī collatōrŭm collatārŭm collatōrŭm
Datif collatō collatae collatō collatīs collatīs collatīs
Ablatif collatō collatā collatō collatīs collatīs collatīs

collatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de confero.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.