coniugalis

Latin

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif coniugalis coniugalis coniugale coniugales coniugales coniugalia
Vocatif coniugalis coniugalis coniugale coniugales coniugales coniugalia
Accusatif coniugalem coniugalem coniugale coniugales coniugales coniugalia
Génitif coniugalis coniugalis coniugalis coniugalium coniugalium coniugalium
Datif coniugali coniugali coniugali coniugalibus coniugalibus coniugalibus
Ablatif coniugali coniugali coniugali coniugalibus coniugalibus coniugalibus

coniugalis \Prononciation ?\

  1. Variante de conjugalis. Le ‹ j ›, absent du latin classique, traduit le ‹ i › devant une voyelle dans la tradition scholastique française. Cf. « j en latin ».
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.