continuus

Latin

Étymologie

Dérivé de contineo tenir ensemble, joindre, attacher »), avec le suffixe -uus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif continuus continuă continuum continuī continuae continuă
Vocatif continue continuă continuum continuī continuae continuă
Accusatif continuum continuăm continuum continuōs continuās continuă
Génitif continuī continuae continuī continuōrŭm continuārŭm continuōrŭm
Datif continuō continuae continuō continuīs continuīs continuīs
Ablatif continuō continuā continuō continuīs continuīs continuīs

continuus \Prononciation ?\

  1. Adjacent, qui tient à, suivant.
    • continua nocte  (Ovide. F. 6, 720)
      la nuit suivante.
    • ex eo die dies continuos quinque  (Cesar. B. G. 1, 48)
      pendant les cinq jours suivants.
  2. Continu, continuel, non interrompu, consécutif.
    • continui montes  (Pline)
      chaîne de montagnes.

Dérivés

  • continuantēr s'une façon continue »)
  • continuatē s'une façon ininterrompue »)
  • continuatio continuation »)
    • subcontinuatio continuation immédiate »)
  • continuativus qui a une suite, une conséquence »)
  • continuatus continu, interrompu »)
  • continuē d'une manière continue »)
  • continuitas continuité »)
  • continuo à l'instant, aussitôt »)
  • continuo faire suivre immédiatement, assurer une continuité »)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.