dědický

Tchèque

Étymologie

De dědic héritier ») avec le suffixe -ský.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif dědický dědická dědické
vocatif dědický dědická dědické
accusatif dědického dědický dědickou dědické
génitif dědického dědické dědického
locatif dědickém dědické dědickém
datif dědickému dědické dědickému
instrumental dědickým dědickou dědickým
pluriel nominatif dědičtí dědické dědická
vocatif dědičtí dědické dědická
accusatif dědické dědická
génitif dědických
locatif dědických
datif dědickým
instrumental dědickými

dědický \ˈɟɛɟɪt͡skiː\

  1. D’héritage, héréditaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.