dedico

Voir aussi : dedicó

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe dedicar
Indicatif Présent (yo) dedico
(tú) dedico
(vos) dedico
(él/ella/usted) dedico
(nosotros-as) dedico
(vosotros-as) dedico
(os) dedico
(ellos-as/ustedes) dedico
Imparfait (yo) dedico
(tú) dedico
(vos) dedico
(él/ella/usted) dedico
(nosotros-as) dedico
(vosotros-as) dedico
(os) dedico
(ellos-as/ustedes) dedico
Passé simple (yo) dedico
(tú) dedico
(vos) dedico
(él/ella/usted) dedico
(nosotros-as) dedico
(vosotros-as) dedico
(os) dedico
(ellos-as/ustedes) dedico
Futur simple (yo) dedico
(tú) dedico
(vos) dedico
(él/ella/usted) dedico
(nosotros-as) dedico
(vosotros-as) dedico
(os) dedico
(ellos-as/ustedes) dedico

dedico \deˈði.ko\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de dedicar.

Prononciation

Latin

Étymologie

Dérivé de dico, avec le préfixe de-.

Verbe

dēdicō, infinitif : dēdicāre, parfait : dēdicāvī, supin : dēdicātum transitif (voir la conjugaison)

  1. Déclarer, révéler.
  2. Dédier, consacrer.

Synonymes

Références

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe dedicar
Indicatif Présent eu dedico
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

dedico \dɨ.ˈdi.ku\ (Lisbonne) \de.ˈdʒi.kʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de dedicar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.