desindultáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desindultar
Indicatif Présent (yo) desindultáis
(tú) desindultáis
(vos) desindultáis
(él/ella/usted) desindultáis
(nosotros-as) desindultáis
(vosotros-as) desindultáis
(os) desindultáis
(ellos-as/ustedes) desindultáis
Imparfait (yo) desindultáis
(tú) desindultáis
(vos) desindultáis
(él/ella/usted) desindultáis
(nosotros-as) desindultáis
(vosotros-as) desindultáis
(os) desindultáis
(ellos-as/ustedes) desindultáis
Passé simple (yo) desindultáis
(tú) desindultáis
(vos) desindultáis
(él/ella/usted) desindultáis
(nosotros-as) desindultáis
(vosotros-as) desindultáis
(os) desindultáis
(ellos-as/ustedes) desindultáis
Futur simple (yo) desindultáis
(tú) desindultáis
(vos) desindultáis
(él/ella/usted) desindultáis
(nosotros-as) desindultáis
(vosotros-as) desindultáis
(os) desindultáis
(ellos-as/ustedes) desindultáis

desindultáis \de.sin.dulˈtais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de desindultar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.