docent

Anglais

Étymologie

Du latin docens enseignant »), participe présent de doceo « enseigner ».

Nom commun

SingulierPluriel
docent
\ˈdəʊs(ə)nt\
ou \ˈdoʊs(ə)nt\
docents
\ˈdəʊs(ə)nts\
ou \ˈdoʊs(ə)nts\

docent \ˈdəʊs(ə)nt\ (Royaume-Uni), \ˈdoʊs(ə)nt\ (États-Unis)

  1. Enseignant de rang inférieur à un professeur d'université, chargé de cours non permanent.
  2. (États-Unis) Guide bénévole, chargé des visiteurs dans un musée, un aquarium, un zoo.

Prononciation

  • Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « docent [Prononciation ?] »

Références

Catalan

Étymologie

Du latin docens, de doceo.

Nom commun

Singulier Pluriel
docent
\duˈsen\
docents
\duˈsens\

docent \duˈsen\ masculin et féminin identiques

  1. Professeur, enseignant.

Prononciation

Néerlandais

Étymologie

Du latin docens enseignant »), participe présent de doceo « enseigner ».

Nom commun

docent

  1. Professeur, enseignant.
    • "Ik, Fabian Zè, historicus en docent aan de academie van Trozen op het rijke Tarmaddon, werd onrechtvaardig naar de planeet Fluori verbannen, omwille van mijn eerlijkheid als geschiedschrijver."  (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003, ISBN 9053252371)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Polonais

Étymologie

Du latin docens enseignant »), participe présent de doceo « enseigner ».

Nom commun

docent masculin

  1. Titre de certains enseignants universitaires, maître de conférence.

Prononciation

Slovaque

Étymologie

Du latin docens enseignant »), participe présent de doceo « enseigner ».

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif docent docenti
ou docentovia
Génitif docenta docentov
Datif docentovi docentom
Accusatif docenta docentov
Locatif docentovi docentoch
Instrumental docentom docentmi

docent masculin

  1. Titre de certains enseignants universitaires, maître de conférence.

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier docent docenten
Pluriel docenter docenterna

docent \Prononciation ?\ commun

  1. Titre de certains enseignants universitaires, maître de conférence.

Tchèque

Étymologie

Du latin docens enseignant »), participe présent de doceo « enseigner ».

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif docent docenti
ou docentové
Génitif docenta docentů
Datif docentovi docentům
Accusatif docenta docenty
Vocatif docente docenti
ou docentové
Locatif docentovi docentech
Instrumental docentem docenty

docent masculin

  1. Titre de certains enseignants universitaires, maître de conférence.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.