dychtivý

Tchèque

Étymologie

Du radical de dychtit convoiter ») avec le suffixe -ivý.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif dychtivý dychtivá dychtivé
vocatif dychtivý dychtivá dychtivé
accusatif dychtivého dychtivý dychtivou dychtivé
génitif dychtivého dychtivé dychtivého
locatif dychtivém dychtivé dychtivém
datif dychtivému dychtivé dychtivému
instrumental dychtivým dychtivou dychtivým
pluriel nominatif dychtiví dychtivé dychtivá
vocatif dychtiví dychtivé dychtivá
accusatif dychtivé dychtivá
génitif dychtivých
locatif dychtivých
datif dychtivým
instrumental dychtivými

dychtivý \ˈdɪxcɪviː\ (comparatif : dychtivější, superlatif : nejdychtivější)

  1. Avide, impatient, affamé.
    • Můj táta je nejdychtivější čtenář co znám. Přečte román nebo dva denně.
      Mon père est le lecteur le plus avide que je connaisse. Il parcourt un ou deux romans par jour.

Synonymes

Dérivés

  • dychtivost, avidité

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.