editus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | editus | editūs |
Vocatif | editus | editūs |
Accusatif | editum | editūs |
Génitif | editūs | edituum |
Datif | editūi ou editū |
editibus |
Ablatif | editū | editibus |
editus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | editus | edită | editum | editī | editae | edită |
Vocatif | edite | edită | editum | editī | editae | edită |
Accusatif | editum | edităm | editum | editōs | editās | edită |
Génitif | editī | editae | editī | editōrŭm | editārŭm | editōrŭm |
Datif | editō | editae | editō | editīs | editīs | editīs |
Ablatif | editō | editā | editō | editīs | editīs | editīs |
editus \Prononciation ?\
- Participe passé de ēdo, ēdĕre, ēdĭdi, ēdĭtum : Sorti, produit, issu de, né de, mis au jour, montré, publié.
Références
- « editus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.