encomien

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe encomiar
Subjonctif Présent que (yo) encomien
que (tú) encomien
que (vos) encomien
que (él/ella/usted) encomien
que (nosotros-as) encomien
que (vosotros-as) encomien
que (os) encomien
(ellos-as/ustedes) encomien
Imparfait (en -ra) que (yo) encomien
que (tú) encomien
que (vos) encomien
que (él/ella/usted) encomien
que (nosotros-as) encomien
que (vosotros-as) encomien
que (os) encomien
(ellos-as/ustedes) encomien
Imparfait (en -se) que (yo) encomien
que (tú) encomien
que (vos) encomien
que (él/ella/usted) encomien
que (nosotros-as) encomien
que (vosotros-as) encomien
que (os) encomien
(ellos-as/ustedes) encomien
Futur que (yo) encomien
que (tú) encomien
que (vos) encomien
que (él/ella/usted) encomien
que (nosotros-as) encomien
que (vosotros-as) encomien
que (os) encomien
(ellos-as/ustedes) encomien
Impératif Présent (tú) encomien
(vos) encomien
(usted) encomien
(nosotros-as) encomien
(vosotros-as) encomien
(os) encomien
(ustedes) encomien

encomien \eŋˈko.mjen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de encomiar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de encomiar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.